साद प्रेमाची- भाग ४

तो जसा होता तसाच होता. आपण मात्र त्याच्या स्वच्छ प्रतिमेवर हवे तसे हवे तेव्हा शिंतोडे उडवल्याचं दुःख रेवतीला सहन होत नव्हतं. ती तोंडावर हात ठेवून हुंदके देऊन रडत होती.
अभयचे देखील डोळे वाहत होते. आपल्या तोंडावरून हात फिरवत तो घोगऱ्या आवाजात बोलला,
“मी आजही वर्तमनातच जगतो. नवरा होण्याच्या आधी बाप झालो याचा मला आनंदच आहे. छबीमुळे मला तू मिळालीस. नवे आई बाबा मिळाले. माझ्या घराचा स्वर्ग झाला. मी खूष आहे. मी खूप खूष आहे.” आणि तो डोळ्याची कडा पुसत लगेचच स्टडीरूमच्या बाहेर निघून गेला.