साथी - सोबत आयुष्यभराची भाग ३

शरदरावांची ही वाक्ये आठवता आठवता शारदाबाईंना स्वतःचे अनिकेतच्या चुका पाठीशी घालणे आठवत होते. मुलावर जीव तर होताच; पण काही गोष्टी वेळेतच सावरायला लागतात हेही त्यांना मान्य होते. त्यामुळे मन कठोर करून त्या दवाखान्यातील आतल्या खोलीत जिथे शरदरावांना ठेवले होते तिथे गेल्या. शारदाबाईंच्या उतरलेल्या चेहऱ्याकडे पाहूनच त्यांचे काहीतरी बिनसले आहे हे शरदरावांना जाणवले होते. मात्र त्यांनी तूर्तास काही न बोलणे योग्य समजले.