त्याग. अंतिम भाग

या सर्व गोष्टींचा विचार करून मला खूप त्रास व्हायचा; त्यामुळे या सर्व गोष्टी मी मनातून काढून टाकल्या आणि फक्त रेवाचा विचार करू लागली.ती हुशार होती आणि तितकीच मेहनतीही होती. आपल्यातील गुणांना योग्य मार्गदर्शन व मेहनतीची साथ मिळाली की यश हमखास मिळते.
रेवाच्या बाबतीत हे खरे ठरत होते.
तिच्या गुणांना व मेहनतीला मी माझ्या परीने मदत करत होती.
या सर्व गोष्टींचा परिणाम म्हणजे..
तिने I.I.T. मधून M.Tech. पूर्ण केले व चांगल्या कंपनीत नोकरीलाही लागली.माझे एक स्वप्न तर पूर्ण झाले होते. आता दुसरे स्वप्न राहिले होते, रेवाचे लग्न!
तेही काम रेवाने सोपे करून दिले.
लहानशी रेवा कधी मोठी झाली ते कळालेही नाही.
आई...आई म्हणून माझ्या मागे धावणारी,मला बिलगणारी,माझ्याकडे हट्ट करणारी, प्रत्येक गोष्ट मला सांगणारी,छोट्या छोट्या गोष्टीत माझी मदत घेणारी रेवा कधी मोठी झाली? हे कळाले नाही.इतकी मोठी झाली की तिने तिच्या आयुष्याचा जोडीदार तिने स्वतःच शोधला.तो सर्व गोष्टीत तिला अनुरूप होता म्हणून मलाही तो आवडला. आणि तिच्या वडिलांनाही मुलीची पसंती आवडली.आता थोड्या दिवसात तिचे लग्नही आहे. या सर्व गोष्टींवर माझा अजूनही विश्वास बसत नाही.किती पटकन वर्षे सरली.
रेवा लग्न करून सासरी गेली.तिच्या संसारात सुखी समाधानी राहिली म्हणजे माझे अजून एक स्वप्न पूर्ण होईल.
ती सुखात असली म्हणजे ... मी आतापर्यंत सहन केलेला त्रास,माझ्या इच्छा व स्वप्नांचा केलेला त्याग आणि आई म्हणून पार पाडलेले कर्तव्य... या सर्वांचे चांगले फळ मला मिळाले. असे समजेल.
माझ्या उर्वरित आयुष्यात, सामाजिक कार्य करून आयुष्याचा आनंद घेण्याचे मी ठरवले आहे.
आता स्वतःपेक्षा इतरांचा विचार करण्याची सवय लागली आहे ना?
त्यातही एक वेगळाच आनंद असतो ..