साक्षीदार - भाग २:
रात्रीच्या शांततेत, विक्रमचा क्रूर हास्य मिसळलेला आवाज अदिती आणि अभिजीतला गोठवून गेला.
"तुम्हाला इथे काय हवं आहे, अदिती?"
विक्रमच्या हातात एक छोटी, पण गंभीर 'स्टील'ची वस्तू चमकत होती – ती एक छोटी पिस्तूल होती.
"विक्रम, तू... तू हे काय करत आहेस?" अदितीच्या तोंडातून शब्द बाहेर पडले, पण तिच्या मनातल्या पत्रकाराने लगेच तिच्या मेंदूला इशारा दिला: शांत रहा. त्याला भडकावू नकोस.
अभिजीत लगेच अदितीच्या पुढे उभा राहिला. "आम्ही फक्त चुकून आलो, विक्रम. आम्हाला वाटले की... या बिल्डिंगमधील दुसऱ्या फ्लॅटमध्ये..."
विक्रमने अभिजीतच्या बोलण्यावर एक थंड कटाक्ष टाकला. "खोटं बोलू नका, अभिजीत. मला तुमच्या डोळ्यांमध्ये 'भीती' दिसत नाहीये, तर एक 'जिज्ञासा' दिसत आहे. आणि अदिती, तू तर नेहमीच माझ्यावर संशय घेतला आहेस."
त्याने पिस्तूल वर करून अदितीच्या दिशेने रोखले. "ही डायरी तुला कशी मिळाली? कोण आहे 'तो' माणूस जो ही जुनी केस पुन्हा उघडायला मदत करतोय?"
अदितीने स्वतःला सावरले. "डायरी मला कोणी दिली हे मला माहित नाही, पण आता मला हे माहित आहे की तूच मृण्मयीला 'जाळं' मध्ये अडकवले होतेस."
विक्रम हसला. "जाळं? हा! ५० कोटी रुपयांचं जाळं, अदिती! तिला ती रक्कम हवी होती. मी प्रेम केले, विश्वास ठेवला, पण तिला फक्त माझा पैसा हवा होता. आणि एका क्षणी, तिने माझ्यापासून दूर जाण्याचा 'प्रयत्न' केला. 'त्याच्या' आयुष्यातून कायमची... म्हणजे ती माझ्यापासून दूर जायला निघाली होती."
अभिजीतने हळूच आपल्या हातातील मोबाईलच्या स्क्रीनला स्पर्श केला. तो लपवून 'इमर्जन्सी' कॉन्टॅक्टवर कॉल डायल करत होता.
अदितीने बोलणे चालू ठेवले. "पण इतका मोठा अपघात, आणि देहही सापडला नाही? हे सगळे संशयास्पद आहे."
"देहाचा काय उपयोग?" विक्रम म्हणाला. "मृत्यू झाल्यावरच पॉलीसीचे पैसे मिळतात. देह न सापडल्यास 'मिसिंग' केस होते आणि त्यासाठी ७ वर्षांची वाट पाहावी लागते. 'अपघातात नदीत वाहून गेली' हे पोलिसांसाठी 'सोपे' क्लोजर होते आणि मला ५० कोटींसाठी 'फास्ट ट्रॅक' मिळाला. हा माझा 'मास्टर प्लॅन' होता!"
त्याने पिस्तूल खाली केले आणि म्हणाला, "आता मला ती डायरी दे, अदिती."
अदितीने डायरी त्याच्या दिशेने फेकली. जशी विक्रमने डायरी पकडली, अभिजीतने स्टडी रूमच्या कोपऱ्यात ठेवलेला जड शोभेचा दगड उचलला आणि वेगाने विक्रमच्या हातावर मारला!
पिस्तूल खाली पडले.
अदिती आणि अभिजीत पळू लागले. घराचा दरवाजा दूर होता.
पाचवा ट्विस्ट: डायरीतील गुप्त संकेत
धावताना, अदितीला आठवले की डायरीतील काही ओळींना ओलावा लागल्यासारखे वाटत होते. याचा अर्थ, डायरीतील काही भाग पाणी लागून मिटला असावा.
ती आणि अभिजीत मागच्या बागेतून बाहेर पडले आणि त्यांच्या गाडीकडे धावले.
विक्रम त्यांच्या मागावर होता, रागाने वेडापिसा झालेला!
गाडीत बसल्यावर अभिजीतने विचारले, "आता काय, अदिती? विक्रमने खुनाची कबुली दिली आहे!"
"नाही अभिजीत! त्याने खुनाची नाही, तर मास्टर प्लॅनची कबुली दिली आहे. त्याने हे सिद्ध केले की त्याला पैसे हवे होते, पण तो डायरेक्ट 'खून' हा शब्द बोलला नाही. अजूनही काहीतरी रहस्य आहे."
अदितीने डायरी काढली, जी तिने फेकण्यापूर्वी काही सेकंदात एका कोऱ्या पाकिटात ठेवून दिली होती (ती तिच्याकडे परत आणण्याचा तिचा प्लॅन होता).
तिने डायरीतील ओलावा लागलेल्या भागाकडे पाहिले.
ती ओळ अशी होती:
"...तो माणूस, तो फक्त माझ्यावर प्रेम करत नाहीये. तो माझ्याभोवती एक जाळं विणत आहे. मी 'प्रयत्न' केला, पण आता खूप उशीर झालाय. त्याला एकच गोष्ट हवी आहे - मी 'त्याच्या' आयुष्यातून कायमची..."
त्या 'ओलावा' लागलेल्या भागावर अदितीने गाडीतील पाण्याची बाटली घेतली आणि काही थेंब टाकले.
काही सेकंदात, त्या मिटलेल्या शब्दांखाली एक वेगळी शाई दिसू लागली.
मृण्मयीने लिहिलेले ते शब्द कोऱ्या कागदावर गुप्त शाईने (कदाचित लिंबू रस वापरून) लिहिले असावेत आणि पाऊस किंवा ओलाव्यामुळे ते मिटले गेले असावेत.
अदितीने ते शब्द वाचले:
"...मी 'तोडगा' काढला आहे. माझा 'नवा पत्ता' (New Address) माझ्या ऑफिस कॉम्प्युटरमधील 'तिच्या' फाईल मध्ये आहे. त्याला 'प्रेम' नकोय, तर 'साक्षीदार' नकोय. मला वाटतं, तो मला 'हरवून' टाकणार आहे."
'नवा पत्ता' (New Address)! याचा अर्थ, मृण्मयीचा 'अपघात' हा अपघात नसून, ती स्वतःहून 'गायब' झाली होती!
परंतु... कोणापासून? आणि कशासाठी? विक्रमने ५० कोटींसाठी तिचा जीव घेतला नसेल तर, मग त्याने खोटे का सांगितले?
रात्रीच्या शांततेत, विक्रमचा क्रूर हास्य मिसळलेला आवाज अदिती आणि अभिजीतला गोठवून गेला.
"तुम्हाला इथे काय हवं आहे, अदिती?"
विक्रमच्या हातात एक छोटी, पण गंभीर 'स्टील'ची वस्तू चमकत होती – ती एक छोटी पिस्तूल होती.
"विक्रम, तू... तू हे काय करत आहेस?" अदितीच्या तोंडातून शब्द बाहेर पडले, पण तिच्या मनातल्या पत्रकाराने लगेच तिच्या मेंदूला इशारा दिला: शांत रहा. त्याला भडकावू नकोस.
अभिजीत लगेच अदितीच्या पुढे उभा राहिला. "आम्ही फक्त चुकून आलो, विक्रम. आम्हाला वाटले की... या बिल्डिंगमधील दुसऱ्या फ्लॅटमध्ये..."
विक्रमने अभिजीतच्या बोलण्यावर एक थंड कटाक्ष टाकला. "खोटं बोलू नका, अभिजीत. मला तुमच्या डोळ्यांमध्ये 'भीती' दिसत नाहीये, तर एक 'जिज्ञासा' दिसत आहे. आणि अदिती, तू तर नेहमीच माझ्यावर संशय घेतला आहेस."
त्याने पिस्तूल वर करून अदितीच्या दिशेने रोखले. "ही डायरी तुला कशी मिळाली? कोण आहे 'तो' माणूस जो ही जुनी केस पुन्हा उघडायला मदत करतोय?"
अदितीने स्वतःला सावरले. "डायरी मला कोणी दिली हे मला माहित नाही, पण आता मला हे माहित आहे की तूच मृण्मयीला 'जाळं' मध्ये अडकवले होतेस."
विक्रम हसला. "जाळं? हा! ५० कोटी रुपयांचं जाळं, अदिती! तिला ती रक्कम हवी होती. मी प्रेम केले, विश्वास ठेवला, पण तिला फक्त माझा पैसा हवा होता. आणि एका क्षणी, तिने माझ्यापासून दूर जाण्याचा 'प्रयत्न' केला. 'त्याच्या' आयुष्यातून कायमची... म्हणजे ती माझ्यापासून दूर जायला निघाली होती."
अभिजीतने हळूच आपल्या हातातील मोबाईलच्या स्क्रीनला स्पर्श केला. तो लपवून 'इमर्जन्सी' कॉन्टॅक्टवर कॉल डायल करत होता.
अदितीने बोलणे चालू ठेवले. "पण इतका मोठा अपघात, आणि देहही सापडला नाही? हे सगळे संशयास्पद आहे."
"देहाचा काय उपयोग?" विक्रम म्हणाला. "मृत्यू झाल्यावरच पॉलीसीचे पैसे मिळतात. देह न सापडल्यास 'मिसिंग' केस होते आणि त्यासाठी ७ वर्षांची वाट पाहावी लागते. 'अपघातात नदीत वाहून गेली' हे पोलिसांसाठी 'सोपे' क्लोजर होते आणि मला ५० कोटींसाठी 'फास्ट ट्रॅक' मिळाला. हा माझा 'मास्टर प्लॅन' होता!"
त्याने पिस्तूल खाली केले आणि म्हणाला, "आता मला ती डायरी दे, अदिती."
अदितीने डायरी त्याच्या दिशेने फेकली. जशी विक्रमने डायरी पकडली, अभिजीतने स्टडी रूमच्या कोपऱ्यात ठेवलेला जड शोभेचा दगड उचलला आणि वेगाने विक्रमच्या हातावर मारला!
पिस्तूल खाली पडले.
अदिती आणि अभिजीत पळू लागले. घराचा दरवाजा दूर होता.
पाचवा ट्विस्ट: डायरीतील गुप्त संकेत
धावताना, अदितीला आठवले की डायरीतील काही ओळींना ओलावा लागल्यासारखे वाटत होते. याचा अर्थ, डायरीतील काही भाग पाणी लागून मिटला असावा.
ती आणि अभिजीत मागच्या बागेतून बाहेर पडले आणि त्यांच्या गाडीकडे धावले.
विक्रम त्यांच्या मागावर होता, रागाने वेडापिसा झालेला!
गाडीत बसल्यावर अभिजीतने विचारले, "आता काय, अदिती? विक्रमने खुनाची कबुली दिली आहे!"
"नाही अभिजीत! त्याने खुनाची नाही, तर मास्टर प्लॅनची कबुली दिली आहे. त्याने हे सिद्ध केले की त्याला पैसे हवे होते, पण तो डायरेक्ट 'खून' हा शब्द बोलला नाही. अजूनही काहीतरी रहस्य आहे."
अदितीने डायरी काढली, जी तिने फेकण्यापूर्वी काही सेकंदात एका कोऱ्या पाकिटात ठेवून दिली होती (ती तिच्याकडे परत आणण्याचा तिचा प्लॅन होता).
तिने डायरीतील ओलावा लागलेल्या भागाकडे पाहिले.
ती ओळ अशी होती:
"...तो माणूस, तो फक्त माझ्यावर प्रेम करत नाहीये. तो माझ्याभोवती एक जाळं विणत आहे. मी 'प्रयत्न' केला, पण आता खूप उशीर झालाय. त्याला एकच गोष्ट हवी आहे - मी 'त्याच्या' आयुष्यातून कायमची..."
त्या 'ओलावा' लागलेल्या भागावर अदितीने गाडीतील पाण्याची बाटली घेतली आणि काही थेंब टाकले.
काही सेकंदात, त्या मिटलेल्या शब्दांखाली एक वेगळी शाई दिसू लागली.
मृण्मयीने लिहिलेले ते शब्द कोऱ्या कागदावर गुप्त शाईने (कदाचित लिंबू रस वापरून) लिहिले असावेत आणि पाऊस किंवा ओलाव्यामुळे ते मिटले गेले असावेत.
अदितीने ते शब्द वाचले:
"...मी 'तोडगा' काढला आहे. माझा 'नवा पत्ता' (New Address) माझ्या ऑफिस कॉम्प्युटरमधील 'तिच्या' फाईल मध्ये आहे. त्याला 'प्रेम' नकोय, तर 'साक्षीदार' नकोय. मला वाटतं, तो मला 'हरवून' टाकणार आहे."
'नवा पत्ता' (New Address)! याचा अर्थ, मृण्मयीचा 'अपघात' हा अपघात नसून, ती स्वतःहून 'गायब' झाली होती!
परंतु... कोणापासून? आणि कशासाठी? विक्रमने ५० कोटींसाठी तिचा जीव घेतला नसेल तर, मग त्याने खोटे का सांगितले?
अदिती आणि अभिजीत परत तिच्या घरी आले.
"अभिजीत, मला आता विक्रमच्या ऑफिसमधील ती 'डिलीट' केलेली फाईल हवी आहे! मृण्मयीचा 'नवा पत्ता' तिथेच आहे."
"पण ती हार्ड-ड्राइव्ह आता पोलिसांकडे किंवा विक्रमच्या 'सेफ' लॉकरमध्ये असेल," अभिजीत म्हणाला.
"नाही. विक्रमने 'मास्टर प्लॅन' बोलताना एक मोठी चूक केली. त्याला वाटले की त्याने मला मारले की ही डायरीची गोष्ट तिथेच संपेल आणि ५० कोटी मिळतील. पण आता तो मला शांतपणे मारणार नाही, तर मला शोधेल."
"पण मृण्मयीचा खून झाला नाही, हे जर सत्य असेल, तर तिचा आणि विक्रमचा या 'मास्टर प्लॅन'मध्ये काय संबंध आहे?"
अदितीने विचार केला. "मृण्मयीला कदाचित 'गुंतवणुकीसाठी' पैसे हवे होते. तिने विक्रमला 'ब्लॅकमेल' केले असेल की 'तू मला ५० कोटी दे, नाहीतर मी तुझं गुपित उघड करेन'. विक्रमने 'विमा' काढून तिला 'गायब' होण्याची योजना दिली असावी. दोघांचाही फायदा."
पण जर असे असेल, तर मृण्मयी 'तो माणूस' 'माझ्याभोवती जाळे विणत आहे' असे का लिहिणार?
अदितीच्या फ्लॅटचा दरवाजा कोणीतरी ठोठावला. धड, धड!
ती आणि अभिजीत घाबरले. विक्रम इतक्या लवकर इथे कसा पोहोचला?
अदितीने हळूच दरवाज्याच्या 'पीप-होल' मधून पाहिले.
दारावर विक्रम नव्हता.
तर, तो उंच, सडपातळ, साधारण दिसणारा माणूस होता, जो काल विक्रमच्या ऑफिसच्या लिफ्टमध्ये अदितीकडे टक लावून बघत होता!
दाराच्या बाहेर उभे राहून त्याने हळू आवाजात अदितीला विचारले, "मॅडम, तुम्ही पत्रकार अदिती देशपांडे आहात का?"
अदितीने दरवाजा उघडला. "हो, मीच. तुम्हाला कोण हवं आहे?"
तो माणूस आत आला. त्याचे डोळे थकलेले दिसत होते, पण त्यात एक चमक होती.
"मी... मी राजेश आहे. मृण्मयीचा साधा क्लार्क होतो. मला माहिती आहे की मृण्मयी 'हरवली' नाहीये, तर ती 'पळाली' आहे."
अदिती आणि अभिजीत एकमेकांकडे बघू लागले.
"आणि तुम्हाला हे कोणी सांगितले? आणि तुम्ही इथे का आलात?"
राजेशने आपल्या खिशातून एक छोटी पेन-ड्राइव्ह काढली.
"मृण्मयीला विक्रमपासून धोका होता. तिला माहिती होतं की तो एका मोठ्या आंतरराष्ट्रीय 'मनी लॉन्ड्रिंग' रॅकेटमध्ये गुंतला आहे. ती त्याची 'माहिती' उघड करणार होती. म्हणून तिने पळण्याचा प्लॅन केला."
त्याने पेन-ड्राइव्ह अदितीच्या हातात दिली.
"हे घ्या. हा आहे मृण्मयीच्या ऑफिस कॉम्प्युटरमधील 'तोडगा' आणि 'तिच्या' फाईलमधील सगळा डेटा."
"हा डेटा विक्रमच्या 'डिलीट' केलेल्या फाईल्समध्ये होता?" अभिजीतने विचारले.
"हो. मीच तो 'बॅकअप' करून माझ्याकडे ठेवला होता. मृण्मयीने मला सांगितलं होतं, 'जर मी कधी हरवले, तर हा डेटा फक्त एका 'साक्षीदार' पत्रकार अदिती देशपांडेलाच द्या.' तिने माझ्यावर विश्वास ठेवला."
राजेश पुढे म्हणाला, "विक्रमला वाटले, की ५० कोटींसाठी मृण्मयी 'गायब' झाली आहे. पण तिने हे ५० कोटी फक्त तिच्या दुसऱ्या प्रोजेक्टसाठी वापरले. आता ती लपून आहे."
"मग तो ५० कोटींचा 'मास्टर प्लॅन' आणि पिस्तूलचा थरार कशासाठी?" अदिती गोंधळली.
"तो 'मास्टर प्लॅन' मृण्मयी आणि विक्रम या दोघांनी मिळून बनवला होता! कारण विक्रमला त्याच्या 'मनी लॉन्ड्रिंग'साठी ५० कोटींची 'नुकसानी' दाखवायची होती. 'विमा' मिळवणे म्हणजे 'व्हाईट मनी' मिळवण्यासारखे होते! तो निर्दोष नाही. त्याने मृण्मयीच्या 'हरवण्या'चा फायदा घेतला आहे."
अदितीने पेन-ड्राइव्ह कॉम्प्युटरमध्ये लावली.
अभिजीतने लगेच विचारले, "पण मृण्मयीने 'तो माणूस' माझ्याभोवती जाळे विणत आहे' असे का लिहिले?"
राजेशच्या डोळ्यात एक विचित्र चमक आली. त्याने आपला चेहरा खाली केला.
"कारण... कारण ती माझ्यावर विश्वास ठेवत नव्हती. तिला वाटत होतं की मी... मी विक्रमचा 'माणूस' आहे."
अदितीने कॉम्प्युटर स्क्रीनकडे पाहिले. स्क्रीनवर एक 'एन्क्रिप्टेड' फाईल उघडली. फाईलचे नाव होते: "The Witness - Code."
तिने कोड उघडायला सुरुवात केली, तेवढ्यात राजेशने हळूच आपल्या खिशातून एक छोटा रुमाल काढला.
अदितीचा श्वास थांबला. त्या रुमालावर क्लोरफॉर्मचा वास येत होता!
"तुम्ही माझ्यावर विश्वास ठेवलात, पण मला माफ करा, मॅडम," राजेश कुजबुजला. "हा ५० कोटींचा 'मास्टर प्लॅन' फक्त विक्रमचा नव्हता... तो 'माझा' होता."
राजेशने अदिती आणि अभिजीतच्या नाकावर रुमाल दाबला.
आवाज हळू हळू कमी होऊ लागला.
शेवटच्या क्षणी, अदितीने बघितले की कॉम्प्युटर स्क्रीनवर एन्क्रिप्शन तुटले होते आणि मृण्मयीचा 'नवा पत्ता' एका शब्दाच्या स्वरूपात उघडला होता:
"रायगड."
"अभिजीत, मला आता विक्रमच्या ऑफिसमधील ती 'डिलीट' केलेली फाईल हवी आहे! मृण्मयीचा 'नवा पत्ता' तिथेच आहे."
"पण ती हार्ड-ड्राइव्ह आता पोलिसांकडे किंवा विक्रमच्या 'सेफ' लॉकरमध्ये असेल," अभिजीत म्हणाला.
"नाही. विक्रमने 'मास्टर प्लॅन' बोलताना एक मोठी चूक केली. त्याला वाटले की त्याने मला मारले की ही डायरीची गोष्ट तिथेच संपेल आणि ५० कोटी मिळतील. पण आता तो मला शांतपणे मारणार नाही, तर मला शोधेल."
"पण मृण्मयीचा खून झाला नाही, हे जर सत्य असेल, तर तिचा आणि विक्रमचा या 'मास्टर प्लॅन'मध्ये काय संबंध आहे?"
अदितीने विचार केला. "मृण्मयीला कदाचित 'गुंतवणुकीसाठी' पैसे हवे होते. तिने विक्रमला 'ब्लॅकमेल' केले असेल की 'तू मला ५० कोटी दे, नाहीतर मी तुझं गुपित उघड करेन'. विक्रमने 'विमा' काढून तिला 'गायब' होण्याची योजना दिली असावी. दोघांचाही फायदा."
पण जर असे असेल, तर मृण्मयी 'तो माणूस' 'माझ्याभोवती जाळे विणत आहे' असे का लिहिणार?
अदितीच्या फ्लॅटचा दरवाजा कोणीतरी ठोठावला. धड, धड!
ती आणि अभिजीत घाबरले. विक्रम इतक्या लवकर इथे कसा पोहोचला?
अदितीने हळूच दरवाज्याच्या 'पीप-होल' मधून पाहिले.
दारावर विक्रम नव्हता.
तर, तो उंच, सडपातळ, साधारण दिसणारा माणूस होता, जो काल विक्रमच्या ऑफिसच्या लिफ्टमध्ये अदितीकडे टक लावून बघत होता!
दाराच्या बाहेर उभे राहून त्याने हळू आवाजात अदितीला विचारले, "मॅडम, तुम्ही पत्रकार अदिती देशपांडे आहात का?"
अदितीने दरवाजा उघडला. "हो, मीच. तुम्हाला कोण हवं आहे?"
तो माणूस आत आला. त्याचे डोळे थकलेले दिसत होते, पण त्यात एक चमक होती.
"मी... मी राजेश आहे. मृण्मयीचा साधा क्लार्क होतो. मला माहिती आहे की मृण्मयी 'हरवली' नाहीये, तर ती 'पळाली' आहे."
अदिती आणि अभिजीत एकमेकांकडे बघू लागले.
"आणि तुम्हाला हे कोणी सांगितले? आणि तुम्ही इथे का आलात?"
राजेशने आपल्या खिशातून एक छोटी पेन-ड्राइव्ह काढली.
"मृण्मयीला विक्रमपासून धोका होता. तिला माहिती होतं की तो एका मोठ्या आंतरराष्ट्रीय 'मनी लॉन्ड्रिंग' रॅकेटमध्ये गुंतला आहे. ती त्याची 'माहिती' उघड करणार होती. म्हणून तिने पळण्याचा प्लॅन केला."
त्याने पेन-ड्राइव्ह अदितीच्या हातात दिली.
"हे घ्या. हा आहे मृण्मयीच्या ऑफिस कॉम्प्युटरमधील 'तोडगा' आणि 'तिच्या' फाईलमधील सगळा डेटा."
"हा डेटा विक्रमच्या 'डिलीट' केलेल्या फाईल्समध्ये होता?" अभिजीतने विचारले.
"हो. मीच तो 'बॅकअप' करून माझ्याकडे ठेवला होता. मृण्मयीने मला सांगितलं होतं, 'जर मी कधी हरवले, तर हा डेटा फक्त एका 'साक्षीदार' पत्रकार अदिती देशपांडेलाच द्या.' तिने माझ्यावर विश्वास ठेवला."
राजेश पुढे म्हणाला, "विक्रमला वाटले, की ५० कोटींसाठी मृण्मयी 'गायब' झाली आहे. पण तिने हे ५० कोटी फक्त तिच्या दुसऱ्या प्रोजेक्टसाठी वापरले. आता ती लपून आहे."
"मग तो ५० कोटींचा 'मास्टर प्लॅन' आणि पिस्तूलचा थरार कशासाठी?" अदिती गोंधळली.
"तो 'मास्टर प्लॅन' मृण्मयी आणि विक्रम या दोघांनी मिळून बनवला होता! कारण विक्रमला त्याच्या 'मनी लॉन्ड्रिंग'साठी ५० कोटींची 'नुकसानी' दाखवायची होती. 'विमा' मिळवणे म्हणजे 'व्हाईट मनी' मिळवण्यासारखे होते! तो निर्दोष नाही. त्याने मृण्मयीच्या 'हरवण्या'चा फायदा घेतला आहे."
अदितीने पेन-ड्राइव्ह कॉम्प्युटरमध्ये लावली.
अभिजीतने लगेच विचारले, "पण मृण्मयीने 'तो माणूस' माझ्याभोवती जाळे विणत आहे' असे का लिहिले?"
राजेशच्या डोळ्यात एक विचित्र चमक आली. त्याने आपला चेहरा खाली केला.
"कारण... कारण ती माझ्यावर विश्वास ठेवत नव्हती. तिला वाटत होतं की मी... मी विक्रमचा 'माणूस' आहे."
अदितीने कॉम्प्युटर स्क्रीनकडे पाहिले. स्क्रीनवर एक 'एन्क्रिप्टेड' फाईल उघडली. फाईलचे नाव होते: "The Witness - Code."
तिने कोड उघडायला सुरुवात केली, तेवढ्यात राजेशने हळूच आपल्या खिशातून एक छोटा रुमाल काढला.
अदितीचा श्वास थांबला. त्या रुमालावर क्लोरफॉर्मचा वास येत होता!
"तुम्ही माझ्यावर विश्वास ठेवलात, पण मला माफ करा, मॅडम," राजेश कुजबुजला. "हा ५० कोटींचा 'मास्टर प्लॅन' फक्त विक्रमचा नव्हता... तो 'माझा' होता."
राजेशने अदिती आणि अभिजीतच्या नाकावर रुमाल दाबला.
आवाज हळू हळू कमी होऊ लागला.
शेवटच्या क्षणी, अदितीने बघितले की कॉम्प्युटर स्क्रीनवर एन्क्रिप्शन तुटले होते आणि मृण्मयीचा 'नवा पत्ता' एका शब्दाच्या स्वरूपात उघडला होता:
"रायगड."
पुढील भागात काय?
विक्रमला वाचवण्यासाठी राजेशने अदिती आणि अभिजीतला का बेशुद्ध केले?
राजेशचा 'मास्टर प्लॅन' काय आहे?
'रायगड'मध्ये मृण्मयी कशी सापडेल?
विक्रमचा 'मनी लॉन्ड्रिंग' आणि ५० कोटींचा संबंध काय?
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा