सांग कधी कळणार भाग ४ अंतिम

"किशोर, होतोय ना त्रास? मलाही असाच त्रास झाला. तुला आठवतय मी आजारी पडले होते, मलाही ताप आला होता, अंग थरथरत होतं. आज जशी तू अपेक्षा करत आहेस, तुझ्या तब्येतीची विचारपूस करावी, तुझी तब्येत बरी नाही हे समजल्यावर मी तुझ्यापाशी यावं, अगदी तशीच अपेक्षा मी तुझ्याकडून केली होती ; पण तू काय केलं माहित आहेस ? तू माझ्याकडे साफ दुर्लक्ष केलं. मला इतका त्रास होताना देखील तू ऑफिसमध्ये निघून गेला. मी जेवले की नाही? औषध घेतलं की नाही? एकदाही फोन करून तू मला विचारलं नाहीस. रात्री जेव्हा घरी आला, तेव्हा देखील तुला झोप लागली होती. फक्त डॉक्टर कडे जा इतकंच काय ते कर्तव्य तू पूर्ण केलं. इतकं कोरडपणे तू कसा वागू शकतो? मला इतका त्रास होत असताना देखील तू काहीच न झाल्याच्या अविर्भावात वावरत होता. मला फार एकटं वाटत होतं. त्यावेळेस असं वाटत होतं तू माझ्या जवळ बसशील, माझा हात हातात घेशील, माझ्या डोक्यावरून हात फिरवशील; पण तसं काहीच झालं नाही. राग आणि दुःख दोन्हीही भावना उफाळून आल्या. मला तुझ्याशी बोलायची देखील इच्छा होत नव्हती. खरंच खूप राग आला होता किशोर.