संसार भातुकलीचा भाग २(अनोखी प्रेम कथा)

नेहमीसारखी काम आवरून अर्पिता तिच्या गॅलरीतल्या बागेत जाते. रोपांशी गप्पा मारत त्यांना गोंजारत अगदी मनापासून त्यांना पाणी देत असते. पाणी देऊन निघतांना तिची नजर पडते ती त्या गुलाबावर ..जो सगळ्यांपासून लपू पाहत होता. बऱ्याच फांद्यांच्या मधून हलकेच बाहेर बघणारा तो गुलाब. अलगद तिने खुंटला..फिकट गुलाबी रंग आणि त्याचा धुंद करणारा मंद सुगंध. एखाद्या भारीतल्या परफ्यूमला सुद्धा लाजवेल असाच. ओंजळीत असणारा गुलाब तिने देवाच्या चरणाशी वाहिला आणि तिचा कॉफीचा मग घेऊन ती पुन्हा गॅलरीत येऊन बसली. गॅलरीत विखुरलेल्या काही पाकळ्याचा सुगंध अजूनही तसाच होताच. डोळे मिटून तो सुगंध मनात साठवून घेत असताना नकळत तीच मन भूतकाळात गेलं.