सासुबाईंचा फोटो भाग-२

मनाली, एवढा मोठा जुना वृक्ष तोडण्याचं पाप हातून घडलं म्हणून मी फार दुःखी आहे हो. थोडे पापप्रक्षालन म्हणून दहा ठिकाणी पिंपळ वृक्षाचे वृक्षारोपण करून आले‌. दोन-चार दिवसांनी जाऊन त्याला पाणी घालते.पण त्याची भरपाई थोडीच होणार ?
मन उदास आहे गं.
आता माझी ही अवस्था तर ज्यांनी त्याला जीवापाड जपलं त्याच्या सावलीत ज्यांचं आयुष्य गेलं त्यांना काय वाटत असेल?
आणि अगं तो पलीकडे वटवृक्ष दिसतोय ना आणि त्याच्याखाली ते जुनं बांधकाम असलेलं छोटेसे घर ती आमची जुनी हवेली. म्हणजे हवेली खूप मोठी होती.शिकस्त झाली म्हणून पाडली.पण आठवण म्हणून त्यातला अगदी कोपऱ्यातला छोटासा भाग ठेवला दुरुस्ती करून.
तो माझ्या सासऱ्यांनी जपून ठेवला.बायजाबाई अन् विठूकाका राहतात तिथे. ती ,तिची सासू, तिच्या सासूची सासू असेच पिढी जात आमच्या घरी कामाला.आणि तो वटवृक्षही अडीचशे वर्ष जुना बरं का.
खूप आठवणी जुळल्या आहेत ग या लोकांच्या या झाडांशी, वास्तुशी.
सासुबाईंनी सांगितलं होतं एकदा त्या वास्तूचं रहस्य.
क्रमशः
पुढील भागात भाग -३मधे
©®शरयू महाजन