सावल्यांच्या कुशीत. भाग - २०

"तू नीरवपासून दूर रहा. तो फक्त माझा आहे..." परत वेदिकाच्या कानावर आवाज पडला. आता त्या आवाजाने वेदिका किंचाळली...आणि धावत देवघरात गेली. त्यावेळी ती खुप घाबरली होती आणि तिचा श्वास सुद्धा जड झाला होता. पण काही वेळाने अचानक तिचा श्वास शांत झाला आणि तिच्या चेहऱ्यावरचे भय नाहीसे होऊन एक विचित्र शांती दिसू लागली. हळूहळू तिच्या चेहऱ्यावर एक स्मित उमटलं... पण ते स्मित वेदिकाचं नव्हतं.