शाप.. भाग ६

" मी उगाच विषय काढला. जाऊ दे. चला आपण ते नेहमीचे गर्भसंस्काराचे मंत्र म्हणायला जाऊ." कनिकाने विषय बदलला.. तिला वाटत होते, मधुराची काहीतरी मदत होईल. बहुतेक ही लढाई तिची तिलाच लढायची होती, एकटीने.
कनिकाने तिच्या आईला विचारून देवीच्या व्रताची सगळी माहिती घेतली. एका चांगल्या दिवशी तिने त्या व्रताला सुरूवात केली. सुयश शनिवार, रविवार जाऊन येऊन होताच. तो दर आठवड्याला फेरी मारायचा, कनिका लक्ष ठेवत होती, त्यामुळे गडीसुद्धा मन लावून काम करत होते. दुसरीकडे त्या कागदाचा एखादा तुकडा मिळतो आहे का, हे कनिका शोधत होतीच. ते शेवटचे पान कुठे लपून बसले होते ते त्यालाच ठाऊक.
मधुराचे दिवस भरत आले होते. जवळच्याच दवाखान्यात तिचे नाव नोंदवले होते. एक दिवस तिला कळा यायला सुरुवात झाली. कनिकाने तसे सुयशला कळवले. तो तातडीने घरी यायला निघाला. गड्यांच्या मदतीने मधुराला दवाखान्यात दाखल केले. कनिका आणि मालतीताई आतुरतेने दवाखान्याच्या बाहेर फेऱ्या घालत होत्या. कनिका सुयशचीही वाट बघत होती. एक क्षण तिच्या मनात विचार आला, आपल्या डिलिव्हरीच्या वेळेस सुयशही असाच काळजीत असेल? ती स्वतःशीच हसली. सुयश अजून पोहोचला नाही. हे तिच्या लक्षात आले. तिने परत त्याला फोन लावला. फोन एका अनोळखी व्यक्तीने उचलला.