शापित झरा भाग ४ (अंतिम भाग)

त्याचे आजोबा त्याकाळी फार मोठे वैद्य होते. वनस्पती शास्त्राचे ते गाढे अभ्यासक होते. विविध वनस्पतींचा अभ्यास करून त्यांनी आयुर्वेदिक वनौषधी बनवल्या होत्या. त्यांच्या ज्ञानाचा उपयोग त्यांनी माणसांचा कल्याणासाठी केला. त्यासाठी ते अनेक जंगल तुडवायचे. एके दिवशी असेच त्या जंगलात ते काही सापडतं का म्हणून शोधायला गेले असताना तिथे झऱ्याजवळ त्यांना एक अनोखी वनस्पती दिसली. ती वनस्पती या आधी त्यांना कधी दिसली नव्हती. त्यांनी ती घरी आणून तिच्यावर अभ्यास करायला सुरूवात केली. बऱ्याच प्रयोगाअंती त्यांच्या असे निदर्शनास आले की ती वनस्पती त्वचा रोगांवर अतिशय प्रभावी आहे. पण अडचण एकच होती की ती फक्त पावसाळ्यात उगवायची. त्याहून अधिक आश्चर्याची गोष्ट म्हणजे ती वनस्पती पावसाच्या पाण्याचे थेंब अंगावर पडल्यावरच उमलायची. त्यामुळे संपूर्ण पावसाळा त्यांना ती वनस्पती हाती लागावी म्हणून लक्ष ठेवावं लागायचं. त्वचा रोगांवर रामबाण इलाज सापडल्याने फार कमी अवधीत ते पंचक्रोशीत नावारूपास आले. त्यांचा मुलगा तात्या पण त्यांच्या हाताखाली तयार व्हायला लागला होता.