थंडीतल्या त्या काळ्या रात्री
शेकोटीचा तो जळता उजेड,
गावभर गोष्टींचं गाणं गात
तापलेल्या निखाऱ्यांचा गोड वेध.
शेकोटीचा तो जळता उजेड,
गावभर गोष्टींचं गाणं गात
तापलेल्या निखाऱ्यांचा गोड वेध.
आजूबाजूला बसलेले सारे
एकमेकांच्या नजरेत हरवले,
जळत्या लाकडांच्या आवाजात
गुपितांचे तुकडे फुलून गेले.
एकमेकांच्या नजरेत हरवले,
जळत्या लाकडांच्या आवाजात
गुपितांचे तुकडे फुलून गेले.
ओसरीवर थंड गार वारा,
आणि मनात उबदार शेकोटीचा वास,
जुन्या आठवणींच्या धगधगीत
ताज्या स्वप्नांना लागतो श्वास.
आणि मनात उबदार शेकोटीचा वास,
जुन्या आठवणींच्या धगधगीत
ताज्या स्वप्नांना लागतो श्वास.
प्रत्येक ठिणगी जणू
एका गोष्टीचं वचन,
आणि शेकोटीच्या निखाऱ्यात
हरवतं दुःखाचं वजन.
एका गोष्टीचं वचन,
आणि शेकोटीच्या निखाऱ्यात
हरवतं दुःखाचं वजन.
शेकोटीची ती जादू आजही
मनात घर करून राहते,
जिथं वसंतही थांबतो
आणि आठवणींसोबत मन झुलते.
मनात घर करून राहते,
जिथं वसंतही थांबतो
आणि आठवणींसोबत मन झुलते.
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा