शेतातील राणी भाग - १

व्यापारी - तुमच्या कांद्याला ६०० रुपये प्रति क्विंटल भाव होईल.
रानबा - ओ शेट काय म्हणायले... आवो कांदा तरी बघा कसा आहे! असा कांदा तुम्हाला समद्या बाजारात दिसणार नाय. असा भाव सांगून गरीबाची चेष्टा करायलावय.
व्यापारी - पाहुणे सरासरी हाच दर चालू आहे सगळ्या बाजारात आणि आता भाव वरतूनच कमी आहे.
रानबा - आवो शेठ एवढ्याश्या भावान गाडीभाड बी नाय सुटायचं. कांदे इथं आणायलाबी परवडायचे नाय बघा मला.
व्यापारी - बरोबर आहे तुमचं पण मी तरी काय करणार माझ्या हातात पण काही नाहीये. जसा बाजार आहे तसा भाव मी सांगितला तुम्हाला.
रानबा - शेठ कसला बाजार आणि कसलं काय. समदे शेतकऱ्याचाच जीवावर उठले हाय. आमच्याकडून ५ आणि ६ रुपयानं ईकत घेतला जाणारा माल ममई आण पुण्याला चाळीस, पन्नास रुपयानं ईकला जातो. तिकड पाटील व्याजावर व्याज डबल व्याज घेतो. पाऊस पडत नाही, पडला तर वेळेवर पडत नाही, वेळेवर पाऊस पडला तर मालाला भाव भेटत नाही, भाव असला तर पिकांवर रोगराई पडते. रोगराईतून पिक वाचल तर लोडशेडींग आली, हे समद शेतकऱ्याला सहन कराव लागत शेठ. हे समद सहन करूनही तो नव्याने परत नव पिक घेत असतो कारण तो शेतकरी हाय. अन त्याच्यापुढे दुसरा पर्यायबी नाय. समदे त्याला "शेतकरी राजा" म्हणताय. शेतकरी हा जगातला एकटा असा राजा हाय जो "तोंड दाबून बुक्यांचा मार" सहन करतो.