शेवटी चीज झालं

"मी हाय ना जिती? का रडतो? तुला कमी पडू नाय द्यायची काही. आणते मी रात लोक हजार तु नग फिकीर करू." लता एवढे बोलून निघते. त्या मालकीणीकडे त्यांच्या त्या मैत्रिणीच्या बंगल्याचा पत्ता घ्यायला. पत्ता घेते. धावतच पायी निघते. दीड किलोमीटर भर उन्हात. त्यात चप्पल तुटते. आता चप्पल हातात धरते आणि भर उन्हात पाय पोळत तशीच झप झप चालत कस बस बंगला गाठते ती.