गावाकडच्या गोष्टी : श्री. सरस्वती वि.मं. सरोळी शाळेतून शिक्षक येजरेसरांना सन्मानपूर्वक निरोप

अत्यंत भावनाप्रधान झालेला हा समारंभ येजरे सरांच्या बहुमुल्य कार्याची संस्मरणीय आठवण होती. अनेकांनी मनोगते व्यक्त केली त्यावेळी कोणत्या शब्दांत सरांना निरोप द्यायचा या हेतुमुळे मुलांना आपल्या भावनाही व्यक्त करता आल्या नाहीत. सर शाळेतून जाणार म्हटल्यावर सर्व मुले ओक्साबक्षी रडत होती.कांहीना हुंदके अनावर झाले होते.अंगणवाडी सेविकाही सरांच्याबद्दल भावनावश झाल्या होत्या. एक शिक्षक म्हणून त्यांनी सर्वांच्यावर लावलेला लळा खूपच प्रभावी वाटला. सरांनी शाळेतल्या मातीतील कणाकणात स्पर्श केला होता. त्या स्पर्शाला इथली माती असुरलेली होती ..! शाळेच्या बागेतील फुलांचे ताटवेही आज हिरमुसलेले दिसत होते,परसबागेतील भाजीपाल्याच्या रोपांशी केलेले हितगुज क्षणाक्षणाला आठवणार ..! प्रार्थनेच्यावेळी मिळणारी माहिती , फळ्यावरील कोरीव अक्षरे, सांस्कृतिक कार्यक्रमात मिळणारे प्रोत्साहन, शाळेतील वर्गातून घुमणारा आवाज , मुलांच्याबरोबर व शिक्षकवृंद यांचेसोबत झालेला मनमोकळा संवाद हे सारं आत्ता थांबणार आहे..!या सगळ्याचं स्थलांतर एका नवीन ज्ञानमंदिरात होणार आहे ..! हा सगळा नजारा आपली शाळा निस्तःब्ध होऊन पहात होती. एका निरपेक्ष भावनेन बहरलेलं हे मंदिर सगळ्या क्षेत्रात समृद्ध झालं होतं याचा सर्वांना अभिमान होता.
मनाला भारावून टाकणारा हा निरोप समारंभ येजरे सरांच्या मनाच्या गाभाऱ्यात चिरंतन आठवणीत राहिल. केवळ शिक्षक म्हणून चांगले होते असे नव्हे तर माणुसकी ,आदर , सन्मान,ज्ञानतपस्वी ,प्रेमळ व सोज्वळ स्वभाव असे बहुआयामी व्यक्तीमत्व आहे. त्यांच्यात एक दर्जेदार साहित्यिक दडलेला आहे.भाषेवर ज्ञानाची मजबूत पकड आहे. अशा शिस्तप्रिय शिक्षकाला सरोळी शाळेतून निरोप देताना मन उचंबळून आले. त्यांचा हा शैक्षणिक प्रवास असाच चालू रहावा , त्यांना उत्तम आरोग्य लाभावे व उर्वरीत जीवन आनंददायक व सुखकर जावे ही सरोळीकर ग्रामस्थाकडून प्रार्थना आहे.एका संस्कारशील शिक्षकाला पुढील शैक्षणिक कार्याला शुभेच्छा ..!!