Login

शिक्षणाची पणती भाग ५

'प्रकाशपूर' हे एकेकाळी प्रगतीचे प्रतीक असलेले गाव काळाच्या ओघात विस्मृतीत गेले होते. अशावेळी, प्रज्ञा नावाची एक जिद्दी तरुणी गावासाठी काहीतरी करण्याचा निश्चय करते. शिक्षणाच्या अभावामुळे अंधारात गेलेल्या गावातील मुलांसाठी ती एक नवीन शाळा उभारण्याचे स्वप्न पाहते. सुरुवातीला विरोध आणि अडचणींचा सामना करत असली तरी, प्रज्ञा आपल्या एकजुटीच्या आणि निस्वार्थ प्रयत्नांनी संपूर्ण गावाला एकत्र आणते. 'स्वप्नांची पणती' पेटवण्याच्या तिच्या ध्येयामुळे, गावकऱ्यांच्या श्रमदानातून आणि सहभागातून जुनी शाळा पुन्हा उभी राहते. ही कथा केवळ एका इमारतीच्या पुनर्बांधणीची नाही, तर ती एकजुटीने, निस्वार्थ सेवेने आणि दृढनिश्चयाने कोणतेही मोठे आव्हान कसे जिंकता येते याची प्रेरणादायी गाथा आहे. 'प्रकाशपूर' कसे पुन्हा ज्ञानाच्या आणि प्रगतीच्या प्रकाशाने उजळून निघते, हे या कथेतून अनुभवता येते.
भाग ५

वर्षभरातच प्रकाशपूरमध्ये मोठा बदल दिसून आला. शाळेमुळे मुलांमध्ये शिस्त आणि शिक्षणाची गोडी निर्माण झाली होती. एकेकाळी खेळात आणि भटकण्यात वेळ घालवणारी मुले आता आवडीने शाळेत जाऊ लागली होती, पुस्तके वाचू लागली होती. त्यांचे बोलणे, वागणे आणि विचारही अधिक सकारात्मक झाले होते, त्यांच्यात आत्मविश्वास वाढला होता. केवळ मुलांवरच नाही, तर गावातील लोकांवरही या बदलाचा परिणाम झाला. शाळेमुळे त्यांना एकजूट होण्याची, एकत्र काम करण्याची सवय लागली आणि 'आपण मिळून काहीही करू शकतो' हा आत्मविश्वास त्यांच्यात निर्माण झाला. त्यांनी आता फक्त शाळेपुरते मर्यादित न राहता, गावातील स्वच्छतेकडे, आरोग्याकडे आणि पाण्याच्या समस्येकडेही लक्ष देण्यास सुरुवात केली. गावाच्या चौकातील कचरा कमी झाला, घरासमोरची स्वच्छता वाढली आणि पिण्याच्या पाण्याची बचत कशी करावी, यावर चर्चा होऊ लागली.

प्रज्ञाने या बदलांना आणखी गती दिली. तिने पुढाकार घेऊन महिला बचत गट स्थापन केले, ज्यामुळे महिलांना आर्थिक स्वातंत्र्य मिळालं. या गटांमुळे महिलांनी स्वतःचे छोटे व्यवसाय सुरू केले, जसे की पापड बनवणे, लोणची विकणे आणि आकर्षक हस्तकला वस्तू तयार करणे. यातून त्यांना केवळ आर्थिक फायदाच मिळाला नाही, तर त्यांच्यात आत्मविश्वासही वाढला आणि त्या स्वावलंबी बनल्या. तरुण मुलांनी गावाची साफसफाई मोहीम हाती घेतली आणि गावाच्या भोवती झाडे लावली, ज्यामुळे पर्यावरणाची काळजी घेण्याचं महत्त्व त्यांना कळलं. गावाच्या प्रवेशद्वाराशी 'स्वच्छ गाव, सुंदर गाव' अशा पाट्या लावण्यात आल्या, ज्यातून गावाच्या नवीन ओळखीची घोषणा होत होती.

एकेकाळी केवळ 'प्रकाशपूर' नावापुरतंच असलेलं हे गाव, आता खऱ्या अर्थाने प्रकाशाची वाट दाखवत होतं. हे सर्व एका तरुणीच्या दृढ निश्चयामुळे, निस्वार्थ सेवेमुळे आणि संपूर्ण गावाने दिलेल्या एकजुटीच्या पाठिंब्यामुळे शक्य झालं होतं. प्रज्ञाने सिद्ध केलं की, मोठे बदल घडवण्यासाठी मोठ्या योजनांची किंवा राजकारणाची गरज नसते, तर छोट्या प्रयत्नांची, निस्वार्थ सेवेची आणि एकजुटीची गरज असते. तिने पेटवलेली शिक्षणाची पणती आता संपूर्ण गावाला उज्वल करत होती आणि भविष्यासाठी एक नवी दिशा देत होती. प्रकाशपूर हे आता केवळ एक गाव नव्हते, तर ते सामूहिक प्रयत्नांनी साधलेल्या यशाचे आणि आशेचे एक प्रतीक बनले होते, जे इतरांनाही प्रेरणा देत होते. या गावाने दाखवून दिलं

🎭 Series Post

View all