सोनचाफा 18

अनिकेतने "पुढे बोल." असे सांगितल्यावर रोहन पुढे सांगू लागला. "एके दिवशी सोहम आणि मी कॉलेजच्या गेटपाशी बोलत उभा राहिलो होतो. आमचे तसे नेहमीचेच बोलणे सुरू होते. ओवी येण्याची मी वाट पाहत होतो; पण ती काही लवकर आली नव्हती. बऱ्याच वेळाने ओवी आली. अजून बेल व्हायला उशीर होता म्हणून ती सोहमजवळ आली आणि सोहमकडे कसले नोट्स आहेत का विचारात होती. तेव्हा मी एकटा तिच्याकडे पाहत होतो. त्या दिवशी ती खूप सुंदर दिसत होती. तिचा वाढदिवस असावा असे मला वाटले. तिने हलकासा मेकअप केला होता, कानामध्ये छान झुमके घातले होते, गुलाबी रंगाचा चुडीदार घातला होता, त्याची ओढणी खूप मोठी होती त्यामध्ये ती आणखीनच सुंदर दिसत होती. केसांना एक छोटीशी क्लचर लावली होती आणि एका हातात घड्याळ आणि एका हातात ब्रेसलेट होते. हिल्स घालून ती आमच्या समोर येऊन उभा राहिली आणि मी तिच्या आणखीनच प्रेमात पडलो. त्यावेळी तिचे सौंदर्य आणखीनच खुलून दिसत होते. ती बिना मेकअपचीसुद्धा खूप सुंदर दिसायची. मला ती आवडत असल्याने कदाचित तिच्या मेकअप आणि बिना मेकअपचा माझ्यावर फरक पडला नव्हता. ती सोहमकडे नोट्स मागत होती आणि मी एकटक तिच्याकडे पाहत होतो. बहुतेक तिला ते जाणवले असावे. तिने फक्त एकदा तिरक्या नजरेने माझ्याकडे पाहिले होते. कदाचित तिला माझ्याशी बोलायचे असेल असे मला वाटले. इतक्यात सोहमने तिला वाढदिवसाच्या शुभेच्छा दिल्या. मग माझा अंदाज खरा ठरला. आज ओवीचा वाढदिवस होता म्हणून मी देखील तिला विश करण्यासाठी हात पुढे केलो. मला वाटले ती मला ओरडेल किंवा मला भाव देणार नाही; पण मी हात पुढे केल्यानंतर लगेच दुसर्‍याच क्षणाला हसून तिने हातात हात मिळवले आणि लगेच थँक्यू म्हणाली. तशी ती मनाने देखील खूप चांगली आहे हे मला त्यावेळी समजले. कुणाशीही लगेच मिळून मिसळून राहणारी ओवी मला त्यावेळी आणखीनच आवडू लागली. आतापर्यंत तिला मी दुरूनच पाहत होतो; पण त्यावेळी जेव्हा तिने माझ्या हातात हात दिला तेव्हा तिचा तो स्पर्श झालेला हात घेऊन मी दिवसभर त्याकडेच पाहत बसलो होतो. तो आनंद काही निराळाच होता. त्या दिवसापासून तिची आणि माझी ओळख झाली. हळूहळू आम्ही एकमेकांशी बोलू लागलो. ती खूप गोड स्वभावाची होती, शिवाय बोलकी होती; त्यामुळे आमची मैत्री व्हायला फारसा वेळ लागला नाही. रोज भेटणे, रोज बोलणे होऊ लागल्याने त्या मैत्रीचे रूपांतर प्रेमात व्हायला वेळ लागला नाही. मी ओवीसाठी वेळ देत होतो आणि ती देखील माझ्यासाठी वेळ देत होती. आम्ही दोघेही एकमेकांच्या खूप प्रेमात होतो; पण ऑफिशियली एकमेकांना सांगणे फक्त बाकी होते. एके दिवशी तिला मनातील प्रेम बोलून दाखवायचे असे मी ठरवले होते; त्यामुळे त्या दिवशी संध्याकाळी कॉफी शॉपमध्ये घेऊन जायचा प्लॅन मी करत होतो. तिला मी कॉफी शॉपमध्ये येण्याबद्दल सांगितले, तर तिने नक्की येऊ असे सांगितले आणि मग आमचे कॉफी शॉपमध्ये भेटण्याचे ठरले. ओवी तशी शांत, समंजस आणि सालस स्वभावाची होती. ती खूप बडबड करायची. तिचे बोलणे सुरू झाले की ती स्टॉप घेतच नव्हती. मी फक्त तिचे बोलणे ऐकत बसायचो. तिचे बोलणे ऐकायला मला खूप खूप आवडायचे." रोहन ओवीविषयी भरभरून बोलत होता.