सुरमयी प्रवास... भाग 17

"आता काही उपयोग नाही डोळ्यातून अश्रू गाळून. जे व्हायचं होतं ते झालं. आधीच कुलकर्णी काकांना सोबत घेऊन गेला असतात तर आज ते आपल्या सोबत असते. पण तुम्हाला म्हातारा माणूस घरात नको होता, तुम्हाला तुमची प्रायव्हसी हवी होती, तुम्हाला तुमची स्पेस हवी होती. घरात एक मोठी व्यक्ती राहिली की घराला आधार असतो. छोट्या आरवला आजोबा भेटले असते, दिवसभर एकमेकांसोबत खेळले असते. आज तो पाळणा घरात राहतो तुम्ही दोघेही नोकरी करता. काय अर्थ आहे अश्या जीवनाला. जवळ पैसा आहे पण आपला माणूस नाही." अपर्णा बोलून निघून गेली.