Login

स्वप्नांजली.11

It is a continuous novel !! but due to the limitations of words, it is presented in parts, reveals the story of mystry in lives of two youngs in love,with interestig twists....

आयुष्याच्या बाबतीत कमनशीबी राहीली लतिका , बाबा गेल्यावर सतत कष्ट ऊपसत राहीली माझी लतिका , शेवट ही तिचा कष्टाने गेला रे ss तुझ्यात खुप जीव होता तिचा , खुप प्रेम करत होती तुझ्यावर , तिला मैत्रिणी ही जास्त नव्हत्या , ती तुझ्यातच जास्त रमायची , तिच्याआठवणीने सगळेच रडायला लागले , सुशीलाबाईंची तब्येत खराब व्हायला लागली , तसे रमाबाई म्हणाल्या , अवी आवर स्वतःला , लतिकाची जबाबदारी आता तू घे , सुशीला आता तुझी जबाबदारी आहे , रडू नकोस , बघ तिची तब्येत खराब होईल आता , सावर स्वतःला , तसे डोळे पुसत अवी लतिकाच्या फोटोला बघू लागला , किती सुंदर माझी लतिका , केवढी मोठ्ठी लाल बिंदी लावली कपाळावर , लाल लिपस्टिक तर शोभून दिसतेय तिला ,
कानातले किती सुंदर निळ्या खड्यांचे , निळी सुंदरशी साडी , गळ्यात निळ्या खड्यांचा हार , हातात हिरवा चुडा , सोबत निळ्या बांगड्या , लांबसडक केसांची वेणी समोर घेतलेली , मोगर्‍याचा गजरा केसांत माळलेला , एकदम मोगर्‍याचा सुगंध दरवळला चहूबाजुला , तसा अवी चमकलाच , ही ,, हे तर,, स्वप्नातल माझ्या , अशीच तर दिसली मला लतिका ! म्हणजे ,,, म्हणजे,,, ते,, स्वप्न नव्हतं,,,,?
कस शक्य आहे ! त्याला कळेचना , अस कस काय ?
मी आणि लतिका खरेच ते दिवस जगलो ,,, तिच्या माझ्या मनातले,,,,ते क्षण ! पण हा फोटो इथे कसा आला,,,,,!
काय आहे हे ! हे भगवान , काय ही तुझी लीला , तीव्र दुःखाने आईकडे बघून अवी मोठ्यांने म्हणाला , हा ,, हा,, फोटो इथे कसा ? म्हणजे कधी आणला , कोणी आणला ? अरे अवी ती लग्नासाठी पैसे बाजूला ठेवायचीच , तुझ्यासाठी निदान काही खरेदी करायची असे स्वप्न होते तिचे , एक ड्रेस तिला आवडला तुझ्यासाठी , तर तिने घेतला निळ्या रंगाचा ड्रेस , मग स्वतःसाठी त्याच कलरची साडी घेतली , म्हणजे ही ! ती तुला देणारच होती ड्रेस दिवाळीमधे , साडी आणल्यावर ती कशी दिसते अंगावर म्हणून तिने घालून बघीतली होती , सोबतच हे सगळे दागिने पण घातलेत , कसे दिसतात म्हणून , अहो पण काकू दागिने तर आई जवळ होते ना ? हो बेटा , तुझ्या ड्रेसची साईज बघायसाठी म्हणून आणि आईला तुझा ड्रेस दाखवायला आम्ही तुझ्याकडेच आलो होतो , त्या दिवशी तू ऊशीरा घरी परतलास , तसेही आईला सांगीतले होते , सिक्रेट ठेवायचे म्हणून , मग तुला काही कळू दिल नाही , तुझ्याकडे येताना , ती गजरेवाली दिसली , तर तिच्याकडून गजरे घेतले होते लतिकाने , आदल्या दिवशी त्या शेजारच्या मुलीच लग्न होत , तर मेहंदी काढलेली होती तिथे आम्ही सगळ्यांनी , तुझा साईज बघायसाठी कपाटातून एक शर्ट आईने काढले , तर सहजच लाॅकर मधले दागिने दाखवलेत रमाने , लतिकाने मंगळसूत्र वगैरे घालून बघीतलेत आणि मेघा ने फोटो काढले तिचे ! ऐकुण अवी अचंबित झाला ! बापरे , भगवंता काय ही तुझी लीला ! स्वप्न की हकीकत , कळत नाहीये मला ! का केलस माझ्या सोबत अस ? का ,, का,,,मला लतिका हवी ,, म्हणजे हवी ,,,,लतिकाssपरत पाठव तिलाsssभगवंताsssपाहीजे मला तीssssआणि अवी ने एकचं किंकाळी फोडली , लतिकाssssssलतिकाssss
००००००००००००
००००००००००००
अहो संध्याकाळी लवकर याल ना ? 
काय काम आहे ? 
प्रश्नार्थक नजरेने पायात बुट घालत अवी म्हणाला ,
अहो आज कपडे घ्यायला जायच ना ?
अंजली चा वाढदिवस आहे ना ऊद्या !
ओ हो ! कस काय डोक्यातून निघाल माझ्या , 
कुठे आहे माझी लाडकी ? 
ती ना शेजारच्या तिच्या मैत्रिणीकडे गेली आहे आईंसोबत , 
अरे इतक्या सकाळी शेजार्‍यांकडे खेळायला ? 
अहो आई म्हणाल्या ऊद्या पुजा करुया , 
मग भटजींचा नंबर घ्यायचा होता शेजारच्या काकूं कडून , त्यांची नात वैभवी , तिच्याशी हिची चांगली गट्टी आहे , 
म्हणून ही पण गेलीय आई सोबत , बस येतीलच एखाद्या तासात , बरं मग मी निघतो आणि संध्याकाळी येतो लवकर , मग जावू बाजारात , 
बरं ठिक आहे , 
निघतो गं मी , 
हो ,, या ,,, .
अवी च्या मागे मागे भार्गवी दारापर्यंत आली , 
अवी आपल्या कार मधे बसून तिला टा,,टा,, करत आॅफीस ला गेला , मग भार्गवीने गेट बंद केले आणि आत सोफ्यावर येऊन पसरलीच , चला आता थोडा आराम करु , 
सोफ्यावरुन तिची नजर हाॅलभर भिरभिरली , 
ओ हो , बाई आली की जरा कोपर्‍यातल जळमट तिला काढायला सांगते , 
नाही , पुर्ण घरच तिला ना , आज साफ करायला सांगते , 
म्हणजे अंजली झोपली की रात्री घर सजवायला बरे जाईल , तेवढेच तिला सरप्राईज मिळेल सकाळी , 
नाही का ? ती स्वतःशीच बोलून खुदकन हसली , 
तिच्या नजरेसमोर अंजलीचा आनंदी चेहरा तरळला , 
हसतच तिची नजर समोर भिंतीकडे गेली , 
भिंतीवर मोठ्ठा फोटो टांगलेला होता , 
फोटोला बघताच तिचे हसणे थांबले , 
क्षणभर तिला वाटलं , 
ती फोटोतून तिला निहारत आहे , 
ऐ ,, अशी काय बघतेस ? 
हो पण तू तेवढच करु शकतेस ! 
पण कधी तरी अशी माझ्याकडे बघणे बंद कर बाई ! हातजोडून , थोडी त्रस्त होत भार्गवी मोठ्ठ्याने म्हणाली , कुणाशी बोलतेस गं ? 
अरे तुम्ही आलात पण ? रमाबाईंच्या आवाजाने दचकून सोफ्यावरुन ऊठून तडक ऊभी राहीली ती , 
अगं एवढ दचकायला काय झालं ! 
मला वाटल तू फोनवर कुणाशी बोलत आहेस , 
अहो , ते असेच काही विचार येत होते मनात , 
अ,, अ,,, अहो ते ऊद्या साठीचा विचार करत होते , 
तेच मोठ्यांने बोलले,, बस्स,, 
हो का ! बरं ,
अवी आॅफीसमधे गेलाही , 
क्रमशः

0

🎭 Series Post

View all