स्वप्नभूल.. भाग ७

त्या म्होरक्याने नंदिनीकडे पाहून जणू आदेशच दिला होता. नंदिनीच्या डोळ्यातून पाणी वाहू लागलं. पण अचानक नंदिनीला अस्वस्थ वाटू लागलं. तिने डोळे घट्ट मिटून घेतले होते. अचानक तिच्या डोळ्यासमोर अंधार दाटू लागला. तिचं डोकं जड होऊ लागलं. अंगाला दरदरून घाम फुटू लागला. वातावरणात एक विचित्र उदासीनता जाणवू लागली. आणि पुन्हा तिला त्या अस्पष्ट आकृत्या दिसू लागल्या. समोर जमलेल्या मुलांच्या घोळक्यात तिला त्या बायकांचे अस्पष्ट चेहरे दिसू लागले. मोठमोठ्याने हसण्या खिदळण्याचे आवाज ऐकू येऊ लागले. नंदिनीने दोन्ही हात आपल्या कानावर ठेवले आणि ती त्या जोरजोरात येणारा आवाज बंद करण्याचा प्रयत्न करू लागली. पण त्या आवाजाचा ध्वनी वाढतच चालला होता. पुन्हा एक अंधुकशी आकृती एका स्त्रीला खेचून नेताना नंदिनीला दिसू लागली. इतक्यात तो म्होरक्या पुन्हा गरजला,