स्वप्नसखा _ भाग १३

शेखर सकाळी बँकेत जायला निघाला तेव्हा त्याला अंजू नसल्याची जाणीव झाली. विचारांच्या तंद्रीत तो बँकेत पोहोचला. त्याने बाहेर पाहिलं बँक उघडायच्या आधीपासूनच बाहेर पेन्शनरची रांग लागली होती. अरे आज एक तारीख आहे. बिचारे पेन्शनर एक तारखेची किती आशेने वाट पाहत असतात. काहींचं घर फक्त पेन्शनवरच चाललेलं असतं. शहरात तरी थोडी बरी परिस्थिती असते. तो दिसल्यावर काहीजणांनी त्याला नमस्कार केला. त्याचा स्वीकार करत तो आतमध्ये गेला. त्यातल्या एका आजीला बघून त्याला त्याच्या आजीची आठवण आली. आज तिची तिथी होती. ती खूपच प्रेमळ होती. शेखरचे खूप लाड करायची. त्याला तिच्या हातचे बेसन लाडू आणि पुरणपोळी आठवली आणि त्याच्या तोंडाला पाणी सुटले.