स्वप्नभूल.. भाग ८

ही नंदिनी आणि युवराजची पहिली भेट.. पहिल्याच भेटीत ती त्याला फार आवडली होती. गोड हसरी सकाळ जशी.. सुखाची श्रावणसर जशी.. हळूहळू नंदिनी पुण्यातल्या शहरी वातावरणात रूळली. हळूहळू तिची कॉलेजमधल्या इतर मुलांशी ओळख झाली. युवराज, शाल्मली आणि शेखर हे तर अगदी जिवाभावाचे मित्र झाले. त्यांच्याशिवाय तिचं पानच हलेनासं झालं. एका नवीन विश्वात वावरताना युवराज सावलीसारखा तिच्यासोबत होता. तिचं सुरक्षाकवच बनून कायम तिचं रक्षण करायचा. तिच्या अभ्यासात तिची मदत करत होता. नंदिनीची काळजी घेता घेता तो कधी तिच्या प्रेमात पडला हे त्यालाच समजलं नाही. युवराजच्या मनात नंदिनीने नकळतपणे आपली खास जागा केली. तिचं गोड दिसणं, मधाळ हसणं, लाघवी बोलणं, सर्वांची काळजी घेणं त्याला फार आवडू लागलं. युवराज नंदिनीच्या प्रेमात पडला होता; पण त्याने कधीच तिला बोलून दाखवलं नव्हतं. शेखरला मात्र युवराजची मनाची होणारी तडफड समजत होती. एक दिवस शेखरने युवराजला विचारलं,