अपराधी कोण अंतिम भाग

दामले वकील “महोदय मी तुम्हाला मगाशीच सांगितलं की रक्ताचे नमुने नरेंद्रच्या रक्ताशी जुळतात, कामिनीने जो जवाब दिला आहे त्यामध्ये तिने असं म्हटलं आहे की जय आणि त्याचे मित्र सकाळपासूनच दारू पीत होते. जयच्या मित्रांमध्ये नरेंद्र ही होता. खरं तर नरेंद्रला जयला मारायचे होते. कारण वाईट मित्रांमध्ये राहून जय इतक्या खालच्या पातळीला उतरला होता की त्याने नरेंद्रच्या प्रियसी वर बळजबरी केली होती. आणि शहरात पैसा पेरून ती केस दाबून टाकली होती. नरेंद्रच्या मनात या गोष्टीचा राग होता आणि त्याला जय आणि सुधाकर रावांमधले ताणलेले संबंधही माहिती होते. म्हणूनच त्या रात्री जय आणि सुधाकर रावांच्या भांडणाचा फायदा घेत, नरेंद्र रात्री जयच्या घरी पोहोचला. आकाशात विजा चमकत होत्या, ढगांचा गडगडाटी आवाज होता, वीजही गेली होती, संधी साधून नरेंद्रने बरोबर जयवर हल्ला केला, पण जय चपळाईने सुटला आणि सुधाकरराव नरेंद्रच्या तावडीत सापडले. अंधार असल्याने कोण कुठे आहे, कुणाचीच ओळख पटत नव्हती. नरेंद्रने गळा आवळल्याने सुधाकरराव विव्हळले आणि कामिनीच्या गोळीने नरेंद्रच्या हाताला जखम झाली. नरेंद्र तिथून सटकला पण त्याचं रक्त तिथेच सांडलं. जयने दरवाज्यात दबा धरला होता. नरेंद्र बाहेर जायला निघाला आणि जयने त्याच्यावर झडप घातली. परत एकदा बाचाबाची झाली तेव्हा नरेंद्रच्या कॉलरला असलेला मुंबईच्या टेलरचा बॅच खाली पडला. नरेंद्र तर सटकला, जयलाही सुधाकरराव निपचित पडलेले दिसले, त्यानेही तिथून काढता पाय घेतला, जयने गाव सोडलं पण नरेंद्र मात्र बाजूच्या गावातून सगळ्या गोष्टींवर बारीक नजर ठेवत होता, सुधाकररावांच्या नोकरांकडुन त्याला सगळी माहिती मिळत होती. कामिनीने गुन्हा कबूल केला आणि नरेंद्र निश्चिंत झाला. पण तो विसरला की टेलरचा बॅच त्याने पुरावा म्हणून तिथेच सोडला.”