तिची तपश्चर्या - भाग २२

उमाचे बाबा श्रीकांतराव आणि आई रमाताई खूपच भावविवश झाले होते. दोन दिवसांवर उमाचं लग्न येऊन ठेपलं होतं आणि आणि उमा लग्न होऊन सासरी गेल्यानंतर ते दोघेच या घरात राहणार होते या विचाराने त्यांच्या मनात खूपच कालवाकालव होत होती. त्यांच्या एका डोळ्यात आपल्या मुलीला सुखवस्तु सासर मिळालं म्हणून खूप आनंद तर लेक सासरी जाणार म्हणून खूपच वाईट वाटत होतं. थोड्या वेळातच मेंदीसाठी सगळ्याजणींची गर्दी जमली. जमलेल्या उमाच्या मैत्रिणी, बहिणी यांचे हास्यविनोद चालले होते. एकमेकींची मस्करी करत करत मेंदी लावणं सुरू होतं. सर्वजणी उमाला खूप छेडत होत्या. त्यातली माधवी म्हणाली,