तिची तपश्चर्या - भाग ३५

पाण्याच्या तरंगांवर शिकारा हळुवार हेलकावे घेत होता म्हणून मानस आधी आत मध्ये गेला आणि त्याने उमाला हात देऊन आत मध्ये घेतलं. त्याची ही कृती उमाला खूपच भावली. शिकाऱ्यातील श्रीमंती थाटमाट काही औरच होता.काश्मिरी गालिचे सगळीकडे अंथरले होते. आसनावर पण छान हलक्या डिझाईनचे गालीचे घातले होते. आसनाच्या दोन्ही बाजूला हंस‌ पक्ष्यांच्या प्रतिकृती दिमाखात विराजमान झाल्या होत्या. दोघेजण तिथे बसताच शिकारा पाण्यावर लहरू लागला. संथ गतीने शिकारा पुढे पुढे जात होता. दल सरोवराबद्दल उमाने फक्त पुस्तकातच वाचलं होतं. आज प्रत्यक्ष 'याची देही याची डोळा' सरोवर पाहत होती. तिथे बरेच शिकारे होते. उमा हळूच तोल सावरत उठली आणि तिने खाली वाकून पाण्यामध्ये हात घातला. थंडगार पाण्याच्या स्पर्शाने ती मोहरली. ती मानसच्या अंगावर पाणी उडवणार होती परंतु त्याला आवडेल की नाही माहित नाही म्हणून गप्प बसली. दोन्ही हात पसरून ती उभी राहिली. वाऱ्यावर तिच्या चुकार बटा उडत होत्या. मानसने फोटो काढायला सुरुवात केली. वेगवेगळ्या पोजेस मध्ये फोटो काढल्यावर उमा परत येऊन बसली. तिला या धुंद वातावरणात एखादं सुंदर गीत गावं असं वाटत होतं. परंतु स्वतःहूनच गाणं म्हणायचं म्हणजे जरा विचित्रच वाटत होतं. म्हणून ती फक्त गुणगुणायला लागली.