तिची तपश्चर्या - भाग ३६

सकाळी लवकर उठून हॉटेलच्या फॉरमॅलिटीज पूर्ण करून उमा आणि मानस विमानतळाकडे निघाले. कारमध्ये उमा काश्मीरचं निसर्गसौंदर्य आपल्या डोळ्यात साठवण्याचा प्रयत्न करत होती. विमानतळावर आल्यावर सर्व सोपस्कार पूर्ण झाल्यावर उमा आणि मानस दोघेजण एका बेंचवर बसण्यासाठी येत होते. इतक्यात मानसने दुरून एका नंदिनी सारख्या दिसणाऱ्या मुलीला येताना पाहिलं. मानसचा आपल्या डोळ्यांवर विश्वासच बसेना. मनातून त्याला अतिशय आनंद झाला.‌ नंदिनीच्या गाडीचा इतका मोठा अपघात झाला होता त्यातून ती कशी काय जिवंत राहू शकली असेल. शक्यता नाकारता येत नाही कारण अपघात झाला तेव्हा फक्त चारच मृतदेह सापडले. खरंच नंदिनी जिवंत असेल का? ‌ त्या कल्पनेनेच मानसच्या अंगात उत्साह संचारला. ती अजून थोडी जवळ आल्यावर त्याने पाहिलं तर ती नंदिनीच होती. ती जवळ आल्यावर तिचं लक्ष सुद्धा मानसकडे गेलं आणि क्षणभर ‌त्याला तिचे डोळे चमकल्यासारखे वाटले. म्हणून तो लगेच पुढे होऊन तिच्याजवळ गेला आणि त्याने हाक मारली,