Login

स्वतःवर प्रेम करणार कधीच एकटा पडत नाही

म्हणूनच, जो स्वतःवर प्रेम करतो, तो कधीही एकटा पडत नाही. कारण त्याच्यासोबत असतो तो स्वतः—त्याचा आत्मविश्वास, त्याची स्वप्नं आणि त्याची स्वतःवर असलेली नितांत श्रद्धा. आणि अशी साथ लाभली की, एकटेपणाचं रूपांतर शांततेत, समाधानात आणि आत्मबळात होतं.
जो स्वतःवर प्रेम करत असतो, तो कधीही एकटा पडत नसतो… लेखक सुनिल पुणेTM

*एकटेपणाची* भीती ही माणसाला सतत सतावणारी भावना आहे. कोणीतरी सोबत असावं, बोलायला, ऐकायला, समजून घ्यायला… अशी अपेक्षा प्रत्येकाच्या मनात असते. पण खऱ्या अर्थाने पाहिलं तर, जो माणूस स्वतःवर प्रेम करतो, तो कधीही एकटा पडत नाही. कारण त्याच्याकडे स्वतःची साथ असते, सतत, निःस्वार्थ आणि न संपणारी.

*स्वतःवर* प्रेम करणं म्हणजे स्वार्थी असणं नव्हे; तर स्वतःला समजून घेणं, स्वीकारणं आणि जपणं होय. आपल्या चुकांना माफ करणं, आपल्या गुणांची कदर करणं, आणि अपयशातही स्वतःचा हात न सोडणं, हेच खरं आत्मप्रेम. जो माणूस स्वतःशी प्रामाणिक असतो, त्याला बाहेरून सतत आधार शोधावा लागत नाही. कारण त्याच्या आतच एक मजबूत आधार उभा असतो.

*असं आत्मप्रेम* असलेला माणूस एकटा असतानाही अस्वस्थ होत नाही. तो शांतपणे स्वतःच्या विचारांशी संवाद साधतो, स्वतःच्या स्वप्नांमध्ये रमतो. त्याला गर्दीची गरज नसते; कारण त्याचं मन स्वतःचं उत्तम साथीदार असतं. तो एकटेपणाला शत्रू न मानता, त्याला आत्मचिंतनाची संधी मानतो.

*स्वतःवर* प्रेम करणारा माणूस नात्यांमध्येही अधिक समतोल असतो. तो कोणावरही अति अवलंबून राहत नाही, आणि म्हणूनच त्याच्या अपेक्षा वास्तववादी असतात. नातं तुटलं, माणसं दुरावली तरी तो पूर्णपणे कोलमडत नाही. दुःख होतं, वेदना होतात; पण स्वतःचा आधार असल्यामुळे तो पुन्हा उभा राहतो. कारण त्याला माहीत असतं “मी आहे, माझ्यासाठी.”

*आजच्या* धावपळीच्या, तुलना करणाऱ्या जगात स्वतःवर प्रेम करणं ही मोठी कला आहे. सतत इतरांच्या यशाशी स्वतःची तुलना करणं थांबवून, स्वतःच्या प्रवासाचा सन्मान करणं हे आत्मप्रेमाचं खरं रूप आहे. जेव्हा आपण स्वतःला कमी लेखणं थांबवतो, तेव्हाच खऱ्या अर्थाने एकटेपण दूर जातं.

*म्हणूनच,* जो स्वतःवर प्रेम करतो, तो कधीही एकटा पडत नाही. कारण त्याच्यासोबत असतो तो स्वतः त्याचा आत्मविश्वास, त्याची स्वप्नं आणि त्याची स्वतःवर असलेली नितांत श्रद्धा. आणि अशी साथ लाभली की, एकटेपणाचं रूपांतर शांततेत, समाधानात आणि आत्मबळात होतं.म्हणूनच, जो स्वतःवर प्रेम करतो, तो कधीही एकटा पडत नाही. कारण त्याच्यासोबत असतो तो स्वतः त्याचा आत्मविश्वास, त्याची स्वप्नं आणि त्याची स्वतःवर असलेली नितांत श्रद्धा. आणि अशी साथ लाभली की, एकटेपणाचं रूपांतर शांततेत, समाधानात आणि आत्मबळात होतं.