अस्तित्वाचा शोध भाग 5

“असं नाहीये ग मीरा. ती रोज फोन करून तुझी चौकशी करायची. तिला जेव्हा कळालं तुझा अपघात झालाय तेव्हा ती लगेच निघाली होती तिकडे येण्यासाठी. पण तिला ताबडतोब हजर व्हायचा आदेश मिळाला. त्यानंतर तिला सुट्टी मिळाली तेव्हा  तू तिथे रमली होतीस. तिला पूर्ण विसरली होतीस. असं अचानक तुला इकडे घेऊन आली असती तर तुलाच खूप त्रास झाला असता. म्हणून तिने तुला तिथेच ठेवायचं ठरवल. त्यानंतर जेव्हा तिला कळलं की तिला त्या युद्धावर जायचं आहे, का वाटलं तिला काय माहित, ती परत पुण्याला गेली. तिचं घर तुझ्या नावावर केलं. तिथेच ही पेटी आणि पत्र ठेवून परत आली. मला हे कळलं तेव्हा मी पण अशीच चिडले तिच्यावर की तुला इकडचा पत्ता का नाही दिला. तेव्हा ती म्हणाली, ‘ मला माहित आहे मीरा चिडली असणारे माझ्यावर. मला तिला त्रास नाही द्यायचाय अजून. तिला जेव्हा मनापासून वाटेल मला भेटावसं तेव्हाच भेटीन मी तिला.’ दोनच दिवसात ती ड्युटीवर गेली. पंधरा दिवसांनी तिच्या मृत्यूचीच बातमी आली. तिला आधीच सगळं कळालं असल्यासारखं हा अल्बम मला देऊन गेली. तुझं गिफ्ट म्हणून. तुझे लहानपणापासूनचे सगळे फोटो आहेत ह्यात.”