तु असा जवळी रहा (भाग ४७ वा)

" मी मामाकडून आल्यावर लगेच." ती निरागसपणे म्हणाली.
ती परत येण्याआधी आपण येथून कायमचे निघून जाणार या जाणिवेने त्याचे डोळे पाणावले.
तसाच उठत तो आईबाबांजवळ आला. त्यांना नमस्कार करताच दोघेही भावूक झाला. रुपेशच्या समोर जाण्याची हिंमत नव्हती. रुपेशलाही त्या स्थितीत अवघडल्यासारखे होत होते. हात जोडून श्रेयशने मुकपणे त्याची माफी मागितली. त्याने मात्र तात्काळ नजर फिरवून भरून आलेले डोळे टिपले. रुपेशला असं पाहताच श्रेयशने मात्र तेथून काढता पाय घेतला. त्याचा त्रास श्रेयशला आणखी वाढवायचा नव्हता म्हणूनच तो तेथून निघून गेला. त्या सगळ्यात आभा मात्र मंदारचा वेध घेत होती.त्याच्यासमोर कोणतीही गोष्ट अयोग्य पद्धतीने न यावी हीच तिची इच्छा होती. काल रात्रीनंतर त्यांच्या नात्याबद्दल ती खूप सतर्क झाली होती.
गाडी सुरु करून तो निघून गेला आणि तेवढ्यात मंदारही आला.