तु असा जवळी रहा (भाग ४८ वा)

इकडे नविन कंपनीच्या रुपात आईचं स्वप्न पूर्ण झाल्याचं समाधान श्रेयशला नविन ऊर्जा देऊन गेलं पण रुपेशला पाहून भूतकाळाचं ओझं पुन्हा डोईजड झालं.आभाच्या आईवडिलांनी दाखवलेली माया त्याला जगण्यासाठी वचनबद्ध करून गेली पण आभाची माफी मात्र त्याच्या जगण्याची प्रेरणा बनणार होती. ऑफिसची घडी बऱ्यापैकी बसली होती. आणखी दोन दिवस की तो तेथून कायमचा निघून जाणार होता.
जाता जाता तिच्याशी बोलण्याची इच्छा होती पण हिंमत मात्र होत नव्हती. रुपेशला भेटल्यानंतर तर त्याने आभाच्या समोर जाणेही टाळले होते. मंदारला भेटायला घरी न जाता फोनवरच त्याच्या तब्येतीची चौकशी करतांना त्याला वाईट वाटत होते पण त्याच्यामते तेच योग्य होते. मनावर पुन्हा एकदा भूतकाळाचे ओझे घेऊन निघून जावे लागणार इतवर त्याने मानसिकता बनवून घेतली होती.ऑफिसमधून आल्यावर अनाहूतपणे नजर त्यांच्या बंगल्यावर जायची पण त्याच क्षणी तो स्वतःला सावरायचा.