तु असा जवळी रहा ( भाग ५३ वा)

" तो बाबा होणार आहे हे कळल्यावर तर त्याचा आनंद गगनात मावत नव्हता. मला फुलाप्रमाणे जपत होता तो. मी मात्र तेव्हाही स्थिर नव्हते. कातरवेळी मन जुन्या आठवणींनी चिंब भिजायचं. एका संध्याकाळी मला उदास पाहून तो गहिवरला. आपल्या बाळासाठी आनंदी राहण्याचं वचन घेतलं माझ्याकडून.माझ्या स्ट्रेसमुळे डिलिव्हरीच्या वेळेस खूप कॉम्प्लिकेशन्स आल्या होत्या पण त्याने सगळं सावरलं. श्रेयाला पहिल्यांदा हातात घेतल्यानंतर त्याच्या डोळ्यांतून वाहणारे आनंदाश्रू मला त्याच्याप्रती हळवं करून गेले.जेव्हा बाळंतपणात त्याने आई बनून माझी काळजी घेतली तेव्हा त्याच्यात मला तु भेटलास. मी प्रेमात पडले त्याच्या. आमच्या प्रेमाचं श्रेय त्याने आमच्या लेकीला देत तिचे नाव श्रेया ठेवले आणि नकळत आयुष्यभरासाठी तुझे नाव माझ्या नावासोबत जोडले. श्रेया आमच्या आयुष्यात आली तेच मुळी आमच्या प्रेमाचं प्रतिक बनून. त्याचं निस्वार्थ प्रेम माझ्या जगण्यासाठी संजीवनी ठरले. मी रमले रे संसारात. प्रेम एकदाच होतं असं म्हणतात पण मी मात्र नव्याने त्याच्या प्रेमात पडले.
तो जवळ असला की आभाळाच्या कवेत असल्यासारखं वाटतं, त्याच्याशी बोलतांना मन हलकं होतं, त्याचा सहवास जीवन सुगंधीत करतो. माझ्या रडण्याचा, हसण्याचा किंबहुना नव्याने जगण्याचा तो साक्षीदार आहे." ती त्याच्याविषयी भरभरून बोलत असतांना श्रेयशला मात्र अश्रू अनावर झाले. आपला चेहरा ओंजळीत झाकत त्याने ते लपविण्याचा प्रयत्न केला. आभाला मात्र आता त्याला तुटू द्यायचं नव्हतं. सत्यात दडलेली वास्तविकता तिला उलगडायची होती. जागेवरून उठत ती त्याच्या पुढ्यात उभी राहिली. त्याच्या डोक्यावरून हात फिरवत तिने त्याला शांत करण्याचा प्रयत्न केला.