" एक महत्वाचे सांगतो. संकेत बरोबर मित्रता कर. त्याच्या बरोबर खेळ, खेळीमेळीने त्याला अभ्यासाची आवड निर्माण कर. तू जसे मला सांगितले की तू गाण्यांच्या चालीत सूत्र पाठ करतो. धड्यांची उत्तरे शाॅट फाॅर्मने लक्षात ठेवतो. हे बारकावे त्याला शिकवून तू अभ्यासाची गोडी निर्माण कर. "
" मी त्याला याआधीच या गोष्टी सांगितल्या होत्या. पण तो ऐकतच नव्हता. तो माझे काही ऐकेल असे वाटत नाही."
" मी तुला मार्गदर्शन करतो. पुढे काय करायचे हे तुझ ते ठरव."
" गुरुजी बोलतात ते एकदा करायला हरकत नाही."
" संकेत इकडे येतोस का जरा."
" आज स्वत:हून वाघाच्या गुहेत शिरलास. बोल काय आहे तुझे."
" माझ्याशी मैत्री करशील का? आपण दोघे मिळून खेळ आणि अभ्यास करुया."
" तुझ्याशी मैत्री करण्या इतकी वाईट वेळ नाही आली अजून माझी."
" ऐक तर विचार कर एकदा. हवतर मला दोन-तीन दिवसांनी सांग."
" हा एवढ बोलतोच आहे तर, मैत्री करायला काय हरकत आहे. पटली तर ठेवायची मैत्री. नाहीतर त्याला टाटा-बाय करायचे."
" दोन महिन्यात आपली परीक्षा पार पडणार आहे. सर्वजण अभ्यासाला लागले ना."
" हो गुरुजी."
" केशव जरा थांब."
" बोल ना."
" मला तुझ्याशी मैत्री करायची आहे."
" हि तर आनंदाची गोष्ट आहे. आपण आजपासूनच शाळा सुटली की खेळूया. आणि तू माझ्या घरी अभ्यासाला ये. आपण गृहपाठ एकत्र करुया."
" चालेल. थोडे दिवसच ऐकेल तुझे."
" ऐक ह्याचे उत्तर घड्याळ्यातल्या काट्याप्रमाणे गोलाकार बघायचे. अचूक उत्तर तुला लगेच सापडेल बघ."
" अस कधी होत का? "
" करुन तर बघ. नाही आले उत्तर तर तू मला मारु शकतो."
" अरे खरच की बरोबर आहे तुझे. आता पुढचा प्रश्न बघू मला येतो का सोडवायला."
" बघ ना."
" हे पण सोडवता आले मला."
" थोडावेळ खेळूया आता आपण. "
" नको थांब एवढी पाच गणिते सोडवून घेतो मग खेळूया."
" चांगलच आहे. मला वाटल की तुला खेळायच असेल म्हणून मी बोललो.
" उद्या पण आपण असेच करुया."
" चालेल ना."
पाहता पाहता संकेतला आता स्वत:हून प्रश्नांची उत्तरे पाठ करायची, तसेच वेगळ्या युक्त्या वापरुन गणिते सोडवण्याची आवड निर्माण झाली होती.
" आता परीक्षेला दोनच आठवडे शिल्लक राहिले. तयारी कुठपर्यंत आली तुमची."
" आता मला सांग हे गणित कोण सोडवणार."
" सर मी सोडवू का."
" कोण? संकेत तू."
" हो सर. प्रयत्न करतो सोडवण्याचा."
" ये."
" सर जमल का मला."
" शब्बास !! खूप छान. खूप अवघड गणित होत ते."
" सर मला पण नसते जमले."
" केशवा, मला वाटल तूच सोडवायला येतो आहेस गणित."
" सर मी इथे सोडवण्याचा प्रयत्न करत होतो. पण जमत नव्हते."
" चला परीक्षे करता सर्वांना शुभेच्छा."
सर्वांना पेपर चांगले जातात. सुट्ट्यांमधे केशव त्याच्या मामाच्या गावी गेला होता. संकेत आत्याकडे राहायला गेला होता. आता काही दिवसातच रीजल्ट लागणार होता. संकेत आणि केशव आपल्या घरी आले होते.
" सर्वांना खूप उत्सुकता असेल की पहिल्या तीन क्रमांकावर कोणी आपला ठसा उमटवला असेल याची. आम्हांलाही यावेळी आश्चर्य वाटत आहे खर सांगायला."
" सर, केशव, अमोल, सचिन हेच नेहमी प्रमाणे पहिले तीन क्रमांक असणार. आता पर्यंत त्यांना कोणीच शह देवू शकले नाही."
" आपण एक गंमत करु यावेळी. मी सर्वांना रीजल्ट देतो आधी."
" हो, गुरुजी."
" ज्यांना रीजल्ट मिळाले नाही त्यांनी उभ रहा."
" संकेत, केशव, राहूल तुम्हांला रीजल्ट मिळाला नाही का? "
" यावेळी मी चांगला अभ्यास केला होता. नापास झालो वाटतो. माझ्यामुळे केशव पण नापास झाला की काय? "
" तर तिसरा नंबर आहे राहूल याचा. दुसरा क्रमांक आहे केशव."
" आता नापास नको म्हणायला सरांनी."
" पहिला नंबर आहे संकेतचा. ये संकेत, तुझे खूप अभिनंदन. तू करुन दाखवले."
" खूप अभिनंदन तुझे."
" केशव हे तुझ्यामुळे शक्य झाले. नाहीतर मी कधी पहिला नंबर मिळवलाच नसता."
" मी फक्त तुला बारकावे सांगितले. नंतर तुच मेहनत घेवून अभ्यास केलास."
" मला माफ कर मी उगाच तुला देवा वरुन, श्लोकांवरुन चिडवत होतो. खरतर आपल्या स्वत:च्या प्रयत्नांना यश मिळत असते. आणि त्यात ईश्वरीय आशिर्वाद सामावलेला असतो."
" हेच तुला सांगण्याचा मी प्रयत्न करत होतो. उशीरा का होईना तुला ते समजले."
" गुरुजी तुम्ही सांगितल्याप्रमाणे मी संकेत बरोबर वागलो. आणि आज आम्ही एकमेकांचे खास मित्र झालो."
" सगळे काही आपल्या आतच दडलेल असते. योग्य वेळी त्याचा वापर करणे आपल्या हातात असते."
समाप्त:
विषय : पिंडी ते ब्रम्हांडी
जलद लेखन फेब्रुवारी.
जलद लेखन फेब्रुवारी.