तुही मेरा... (भाग ७)

????????गूँजी सी हैं सारी
जैसे बजती हो
ल़ाहेराती है माहकि
गुनगुनाती है
सब गाते है सब ही मदहोश
हम तुम क्यूँ खामोश
च्छेदो चुप हो क्यूँ गाओ
आओ ना आओ आओ ना आओ

गा गा रे गा गा रे गा रे गा मा गा
नि रे सा नि रे सा नि सा
गा गा गा रे गा गा रे गा मा पा
ढा नि ढा नि ढा पा मा गा रे मा
गा गा रे गा गा रे गा रे गा मा गा
नि रे सा नि रे सा नि सा
गा मा पा नि ढा नि ढा नि ढा
ढा पा पा सा सा सा नि ढा पा मा गा रे मा

तन मन में क्यूँ ऐसे बाहेती
ठंडी सी एक आग
साँसों में है कैसी यह
धड़कन में क्या राग
ये हुआ क्या हुमको समझाओ ना
सब गाते हैं सब ही मदहोश
हम तुम क्यूँ खामोश
दिल में जो बातें हैं होंतों पे लाओ
आओ ना आओ आओ ना आओ

अब कोई दूरी ना उलझन
बस एक इकरार
अब ना कहीं हम ना तुम हो
बस प्यार ही प्यार
सुन सको धड़कनें इतने पास आओ ना
सब गाते हैं सब ही मदहोश
हम तुम क्यूँ खामोश
अब मेरे सपनों पे तुम ही तुम छ्चाओ
आओ ना आओ आओ ना आओ ????????

तिथुन बाहेर पडले तेव्हा बराच उशीर झाला होता.. एव्हाना पोटात कावळे ओरडायला लागले होते.. जवळच्याच रेस्टॉरंट मध्ये जेवायला गेले.. जेवण करेपर्यंत खूप उशीर झाला होता.. तिथुन माघारी नयनाच्या हॉटेलवर जायला बराच उशीर झाला असता.. रात्री अपरात्री अशा परक्या शहरात फिरण थोड रिस्की असल्यामुळे त्यांनी तिथल्याच जवळच्या हॉटेलमधे थांबण्याचा निर्णय घेतला.. 

तिथे त्यांनी डबल सुइट बूक केला... आणि वेटींग रुम मधल आपल सामान घेऊन आपल्या रुममध्ये गेले.. दिवसभराच्या फिरण्यामूळे जाम थकवा आला होता म्हणून जास्त टाईम पास न करता.. नयना आतल्या रुममध्ये जाउन झोपली आणि राघवने बाहेर आपले हातपाय पसरले.. ????

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

सकाळी जाग आली तेव्हा सात वाजले होते.. नयनाने शीळ घालत आपला आळस झटकला.. कालच्या दिवसभराच्या गोड आठवणी आठवुन मनाशी हसून अंघोळीसाठी बाथरुममध्ये निघून गेली.. ती बाहेर आली तरी राघव अजूनही बाहेरच्या खोलीत झोपून होता.. निघायची तयारी करावी म्हणून तीच त्याला उठवायला गेली... झोपेत असलेल्या त्याचा निरागस चेहरा पाहून तिला त्याच्या कपाळावर किस करण्याचा मोह झाला.. 

नयनाने हळूच त्याच्या कपाळावर किस केल पण त्याचवेळी तिच्या ओल्या केसातून त्याच्या चेहऱ्यावर पडणाऱ्या पाण्याच्या स्पर्शाने त्याला जाग आली.. त्याने डोळे उघडले तर समोर नयना होती.. सैल पॅटर्नचा चटणी रंगाचा टॉप जो डाव्या खांद्यावरून तिच्या दंडावर उतरलेला, त्यात ती नुसतीच अंघोळ करून आल्यामुळे निखरलेल तिच रूप, ओल्याशार केसातून टपटप पडणारे पाण्याचे थेंब.. यामुळे खूप मोहक दिसत होती.. राघवने हळूच तिच्या चेहर्‍यावर आलेले ओले तिच्या कानामागे सारले.. आपला हात तिच्या मानेमागे नेत तिला आपल्या जवळ ओढत आपले ओठ तिच्या ओठांवर टेकवले... 

नयना लाजूनच दूर झाली आणि मागे वळून बसली.. राघव तिच्या पाठमोर्‍या आकृतीकडे बघत उठला आणि त्याने तिला मागून घट्ट मिठी मारली... तिच्या पाठीवरच्या ओल्या केसात आपल डोक ठेवून तिला गुदगुल्या करु लागला.. नयनाही त्याच्या स्पर्शात मंत्रमुग्ध होत होती. त्याने तिला तसच बेडवर झोपवले आणि तिच्या कपाळावर किस केले.. मग तिच्या डोळ्यांवर किस केले.. पुढे दोन मिनिटे आपले ओठ तिच्या ओठांवर क्रश केले.. ???? 

अचानक काही मनात येताच राघव तिच्यापासून दूर झाला आणि उठून जाऊ लागला.. पण नयनाने त्याला हात धरून अडवले.. राघवने मानेनेच नकार दिला आणि नयना त्याला होकार सांगत होती.. तिलाही त्याच्या स्पर्शात हरवून जायच होत.. नयनाने तसच त्याला स्वतःजवळ ओढले.. आतातर तिचीही संमती होती.. इतकावेळ तो तिला सतवत होता पण यावेळी तिनेच पुढाकार घेतला होता.. नाही म्हणत असताना त्याचाही संयम तुटला.. आणि ते दोघेही एकमेकांच्या स्पर्शात गुंतत गेले... ????

????????साँसों को साँसों में ढलने दो ज़रा
साँसों को साँसों में ढलने दो ज़रा
धीमी सी धड़कन को बढ़ने दो ज़रा
लम्हो की गुज़ारिश है ये पास आ जाए
हम… हम तुम…
तुम… हम तुम…

आँखों में हमको उतरने दो ज़रा
बाहों में हमको पिघलने दो ज़रा
लम्हो की गुज़ारिश है ये पास आ जाए
हम… हम तुम…
तुम… हम तुम…
साँसों को साँसों में ढलने दो ज़रा ????????

गुलाबी स्पर्शात न्हाऊन निघाल्यापासून दोघेही बराच वेळ शांतच होते.. दोघही एकमेकांच्या मिठीत पडून आपल्या हाताची बोटे एकमेकांच्या बोटांत गुरफटवत निपचित पडून होते.. राघवने नयनाच्या कपाळावर हलकेच किस करत आपला मोबाइल उचलला.. घड्याळात दहा वाजले होते.. नयनाने पण तसच आपला मोबाईल चेक केला... पंधरा मिसकॉल होते मैत्रिणींचे.. रात्री झोपमोड होऊ नये म्हणून सायलेंटवर टाकला होता मोबाईल तिने... ????

सगळी तयारी आवरून दोघेही परतीला निघाले... राघवने नयनाला तिच्या होटेल जवळ सोडले.. दोघांनीही एकमेकांना हग केले आणि नयना जायला लागली.. 

राघव : (काहीतरी आठवत) नयना!!! एक मिनिट... 

नयना : (इशारेनच)  काय झालं?? 

राघव : (खिशातून envelope काढत) तुझ युनिवर्सिटीच पत्र..  मोठ्या मुश्किलीने सरांची permission घेऊन मी ते स्वतः तुला द्यायला आलो होतो.. 

नयना : (excited होऊन )आणि तु मला आत्ता देतोयस.. ( आणि ती envelope उघडून बघते) 

राघव : तुझ सिलेक्शन झालय..

नयना : (आनंदाने) या स्पेशल कोर्ससाठी मला admission  मिळाल.. I am so happy... ???? 

राघव : म्हणजे तु पुढच वर्षभर लंडनला असणार... ????

नयना : (राघवचा उतरलेला चेहरा पाहून त्याला मिठी मारते) एकच वर्षाची तर गोष्ट आहे.. मी लवकरच परत येईन... 

राघव : (हलकेच हसून आपली मिठी घट्ट करत तिला कपाळावर किस करतो ) हमम... मला खूप आठवण येईल तुझी... 

नयना : Me too ... ???? आता तु निघ... कोणी पाहील तर ????

राघव : हो ग राणी निघतो... Bye... Love you... ????

नयना : Love you too.. ???? 

राघव : काय म्हणालीस ??? परत बोल... (कान तिच्या जवळ करत) 

नयना : अरे बाबा..  I love you...., I love you,  I love you so much.... Bye.... ????

राघव खूश होऊन निघून जातो..नयाना भेटल्यावर सगळ्या मैत्रिणींचा प्रश्नांचा भडीमार सुरू होतो.. नयना काहीतरी कारण सांगून वेळ मारून नेते.. सगळे परतीच्या प्रवासाला सुरुवात करतात... 

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

दोन दिवसांनी कॉलेजमध्ये आल्यावर तिला विरेन रस्त्यात अडवतो... 

विरेन : Hiii  नयना... ????

नयना : Hiii.... ????

विरेन : जयपूर जरा जास्तच enjoy केलस???  ????

नयना : काय म्हणायचे आहे तुला ?? (थोडी शंका घेत) 

विरेन : राघवने शर्त लावली होती तुला पटवण्याची... 

नयना : just shut up ????

विरेन : खोट वाटत असेल तर कँटीनमध्ये जाऊन बघ.. राघव आणि त्याचे मित्र तिथेच बसून गप्पा मारत आहेत... 

नयना : तस काही नाही आणि तुला तर मी नंतर बघून घेईन.. 

विरेन : बिनधास्त... मी इथेच आहे... 

नयनाला पूर्ण विश्वास असतो की विरेन खोट बोलतोय पण विरेनला धडा शिकविण्यासाठी ती मुद्दाम कँटीनमध्ये जाते. पण.... 

क्रमशः

(वाचकांच्या आग्रहाखातर ही कथा मी परत पोस्ट करत आहे आणि म्हणूनच ही कथा ईरावर repeat होत आहे. शिवाय कथा वाचताना ती अधिक जवळची वाटावी यासाठी काही ठिकाणी मी emojis वापरले आहेत.. पण पेजवर emojis ऐवजी ???? असे प्रश्नार्थक चिन्ह दिसत आहे. तरी थोडं समजून घ्यावं. ईमोजी काढून पोस्ट करण्याचा प्रयत्न केला होता पण server down झाल्यामुळे पोस्ट नाही झाले आणि संपूर्ण मेहनत वाया गेली.. असे दोन तीन वेळा झाले.. शेवटी आहे तस डायरी मधून अपलोड केला आहे.. त्यासाठी क्षमस्व.. तरी कथा आवडल्यास Like, share, comment नक्की करा आणि Next पेक्षा कथा कशी वाटली हे सांगितलं तर लेखिकेला अजून प्रोत्साहन मिळेल, फोटो साभार गूगल ????????)