तुम दे ना साथ मेरा.. १५

डोळे उघडले तेव्हा वर्तमानात परत आले. त्यांच्या डोळे पाणावले होते. वृंदा दागिने, उंची कपडे शिवाय तिला आणण्यासाठी पाठवलेली कारसुद्धा तिने सोडली नव्हती. गोड बोलून तिने प्रतापला चांगलंच लुबाडलं होतं. लग्न मोडलं होतं. तो त्याच्या खोलीत निघून गेला पण पुन्हा बाहेर आलाच नाही. दुसऱ्या दिवशीही प्रतापने दार उघडलं नाही. आई, आप्पा, माधवराव, शालिनीताई, घरातली नोकर माणसं सर्वांनी दार ठोठावलं पण सगळं व्यर्थ! दरवाजा उघडला नाही. तेव्हा मात्र सगळेच घाबरले. दार तोडून आत गेले. समोरचं दृश्य पाहून तर धाबेच दणाणले. प्रताप लटकलेल्या अवस्थेत सापडला. त्याने गळफास लावून आत्महत्या केली होती. आठवणींच्या गर्तेतून बाहेर पडताना सारा भूतकाळ ढवळून निघाला होता.