तुझा हक्क नाही.. भाग ५(अंतिम)

अनघा त्याला उठवण्याचा प्रयत्न करत होती पण विनायक काहीच प्रतिसाद देत नव्हता. प्रसादही घाबरला आणि त्याने पटकन एम्ब्युलन्सला फोन करून बोलवून घेतलं. तातडीने त्याला हॉस्पिटलमध्ये भरती केलं पण तिथे पोहचण्याआधीच खेळ संपला होता. विनायकला हृदयविकाराचा इतका तीव्र झटका आला की त्यातच त्याची प्राणज्योत मालवली. अनघावर दुःखाचा डोंगर कोसळला होता. आजूबाजूच्या लोकांनी पटापट ईश्वरी आणि सिद्धार्थला फोन करून बोलवून घेतलं. ईश्वरी तातडीने घरी निघून आली. डोळ्यातलं पाणी थांबत नव्हतं. विनायकची अंतिम इच्छा म्हणून त्याचं पार्थिव अंतिम संस्कार करण्यासाठी त्यांच्या गावी आणण्यात आलं. विनायकचं पार्थिव स्मशानभूमीकडे घेऊन जाऊ लागले; ईश्वरी आईच्या गळ्यात पडून धाय मोकलून रडू लागली; पण अनघाच्या डोळ्यात पाण्याचा एक थेंब नव्हता. जमलेल्या बायकांनी तिला रडवण्याचा खूप प्रयत्न केला पण ती रडली नाही. विनायकच्या जाण्याचा तिला प्रचंड मोठा धक्का बसला होता. ती एकटक शून्यात पाहत होती. आजही अनघा तशीच ईश्वरीच्या कुशीत पडून होती.