तुझ्यासाठी कायपण - भाग ७

कसं आहे ना, काही गोष्टींची सवय व्हायला हवी. सवय छान जडली की त्या गोष्टींवर किंवा त्या व्यक्तीवर माणूस आपोआप आकर्षित होतो किंवा प्रेम करु लागतो. राधिकाचा पण हाच उद्देश होता. रोज राघवसोबत मिळेल तेवढा वेळ घालवणे हेच तिने मनोमन ठरवलं होतं. राघव कधीच त्याच्या वैयक्तिक जीवनाविषयी तिच्याशी बोलत नव्हता. असंच एकदा राघवचा वाढदिवस होता. राधिकाला ठाऊक होतं. राघवला सरप्राईज द्यावं या उद्देशाने ती त्याच्या रुमवर रात्री बारा वाजता केक घेऊन गेली. तिचं हे सरप्राईज बघून राघवला खूप आनंद झाला आणि त्याला भारावून सुद्धा आलं नकळत तो तिला बिलगला आणि रडू लागला. राधिकाने त्याच्या रडण्यामागील कारण विचारलं, तेव्हा राघवने त्याच्या भूतकाळाबद्दल सांगितले. त्याने सांगितलं की, "अशीच माझी एक प्रेयसी होती, जी माझ्या प्रत्येक वाढदिवसाला मला असं छानसं सरप्राईज देत होती. आज अचानकपणे तिची आठवण आली."
राधिकाने तिच्याबद्दल अजून विचारपूस केली, राघवने तिला सगळं सांगितलं. राधिका बोलली, "राघव सर तुम्ही असं रडू नका, मी आहे ना तुमच्यासोबत, मला हक्काने तुमची मैत्रीण समजून सगळं शेअर करत रहा, म्हणजे तुम्हाला तुमच्या दुःखात भागीदार मिळेल आणि भूतकाळ विसरायला सोप्पं जाईल."