त्या चेहऱ्यामागची कथा भाग - १

त्या क्षणी सुपरवायझरने दुसरं कॅमेरा फुटेज उघडलं.
त्यात पार्किंग स्पष्ट दिसत होतं.
12:48:03, काहीच नाही.
12:48:10, काहीच नाही.
12:48:11, फुटेज थोडं गडबडलं. स्क्रीन हलली.
आणि पुढच्या दोन फ्रेममध्ये, सान्वीच्या इमारतीकडे तोंड करून एक हलका चेहरा उभा होता. अगदी जसा तिला दिसला होता.
सान्वीचा श्वास अडकला आणि तिचा थरकाप उडाला.
पण… सुपरवायझर म्हणाला,
“हे कॅमेऱ्यात गडबड असू शकते. फ्रेम जंप झालाय. मला वाटतं हे तांत्रिक आहे.”
सान्वीने स्क्रीनकडे पाहत विचारलं, “कुठलीही गडबड इतकी परफेक्ट मानवी चेहरा बनवू शकते का?”
सुपरवायझर शांत. त्या क्षणी तिला कळलं, ही काही साधी घटना नाही. काहीतरी मोठं सुरू होतं.