त्या वळणावर.. (भाग:-३)

एकदा ईशा रिक्षाची वाट पाहत उभारली होती. नेमका रमण तिथे आला. त्याला जेव्हा कळलं ती घरी जाण्यासाठी रिक्षाची वाट पाहतेय, पण एकही रिक्षा फुल्ल असल्याने थांबली नाही.‌ तेव्हा तो तिला घरी सोडण्याबद्दल विचारतो. तेव्हा ती आभार मानत नम्रपणे नकार देत बाईकची भीती वाटते. त्या दिवशीही ती घाईत असल्याने जीव मुठीत घेऊन बाईकवर बसल्याचे सांगते.‌ तेव्हा तो आश्चर्य व्यक्त करतो. रिक्षा येईपर्यंत तो कंपनी देईल म्हणत थांबतो. बऱ्याच वेळ थांबूनही रिक्षा मिळत नाही तेव्हा ती पायी जाण्याचे ठरवत त्याला जायला सांगते. पण तो तिला एकटीला सोडून जाण्यास तयार नसतो. तो तिच्यासोबत पायी येण्याचा हट्ट करतो. तेव्हा ती नाईलाजाने तयार होते. दोघेही बोलत सोबत तिच्या घराच्या दिशेने चालू लागतात.