अंधार पायाखाली तुडवून
मिणमिणता दिवा लावला
उजेडाची लेक सावित्री
मार्ग शिक्षणाचा दावला.
शिकावी "ती" म्हणून
दिव्य काटेरी पेलले
शिव्यांना फुल मानुनि
तिने शेणही झेलले...
ज्योत झाली सावित्री
उजळल्या कुट्ट दिशा
झेप आभाळी घेण्याची
सत्य झाली ती मनीषा.
एक दिवा आशेचा
चला लावू दोन हाती
लावायचे नाही जमले तरी
नका विझवू पुन्हा वाती.
©® सदासन