तेव्हा मी म्हटलो,
"अगं आई, एक काय हजार विचार.चल पटकन मला जरा बाहेर जायचं आहे."
" राज ऐ राज " .... मी तंद्रीतून बाहेर आलो आणि म्हणालो,....
"फक्त मैत्रीण? खर सांग फक्त मैत्रीण?"
"खरच मी नशीबवान आहे मला एवढा समजदार मुलगा देवाने दिला." आणि मी बाहेर निघून गेलो"
" काकू काही करू का?" पण त्यांचं माझ्याकडे अजिबात लक्ष नव्हतं. त्या काहीतरी विचारात होत्या असे मला वाटलं."
" मी परत आवाज दिला, "काकू.... मी करू का काही मदत?" तेव्हा त्या कुठे भानावर आल्या.मी विचारलं की एवढा विचार कसला करताय? पण त्या काहीच बोलल्या नाहीत.चल बस जेवायला तुला भूक लागली असेल ना? म्हणत त्यांनी जेवायला वाढलं मला.आणि म्हणाल्या,...
.
हे ऐकल्यावर मी जरा शांत झाले,काहीच बोलले नाही मात्र काकूंनी मला सरळ सागितलं की, जर तो मला आवडत असेल तर काहीच हरकत नाही. माझ्या मनासारखा होईल, त्याच्या आईवडिलांना बोलावं असं त्यांनी सांगितलं मला. पण मी जे खरं आहे ते सागितलं काकूंना...रोहितला फक्त एक दूरची मावशी आहे. बाकी कुणीच नाही."
त्यावर काकू म्हणाल्या,..."बरं पण तू त्याला चांगली ओळखते ना बाई? आजकाल काही भरवसा नाही कुणाचा? अगं आईबाबांच्या संमतीने आणि निवडीने केलेली लग्नसुद्धा आजकाल टिकत नाहीत.मग तुमचं तर...लव्ह मॅरेज आणि हो चौकशी कर आधी, मग पाऊल उचल..तशी सर्वाची साथ आहेच तुला."
" हो बहुतेक मग तू निघून गेली आणि आईने माझ्या रूमचा दरवाजा वाजवला.आई जरा दबक्या आवाजात बोलली, "एक विचारू का राज? म्हणजे मला तुझ्याशी थोडं बोलायचं आहे. तू खरचं विचारलं का रोमाला?"
मी नाही म्हणून विषय टाळला पण ती काही ऐकायला तयार नव्हती. ती फक्त एकाच गोष्टीवर अडून होती की, मी तुला बोलायला हवं होत की माझं तुझ्यावर प्रेम आहे, तेव्हा तू मला होकार कळवला असता."
" मी आईला समजावलं...नाही आई तिला खरचं रोहित आवडतो आणि मी तिचा एक चांगला मित्र आहे. पण तिच्या डोक्यात काही तरी वेगळं शिजत होतं... मित्राशी लग्न नाही करू शकत का? असा प्रश्न तिने विचारल्यावर मी जरा मोठ्या आवाजात बोललो की हा विषय इथेच संपला. कारण खरं प्रेम तेच की, जे दुसऱ्याचा विचार करतं. दुसऱ्याच्या आनंदात आनंद मानतं. मग आई जरा शांत झाली आणि बोलली ,...
"बरं जशी तुझी इच्छा. मी त्याला घरी बोलावलं आहे. बोलून सगळं ठरू मग." मी आईला मिठी मारली आणि "हो नक्की.आय लव्ह यू आई."
आई तिच्या रूम मध्ये गेली, आणि पाच दहा मिनिटांत परत माझ्या दरवाजावर टकटक आवाज आला .मी दरवाजा उघडला तर तू समोर उभी! तू मला सागितलं की आईने रोहितला बोलावलं घरी तेव्हा तुला खूप आनंद झाला.आणि तू पहिल्यांदा मला मिठी मारली, खरं सांगू त्या दिवशी तू जेवढी खुश होती त्यापेक्षा कितीतरी पटीने मी खुश झालो, क्षणभर का होईना पण मी हरवून गेलो तुझ्यात, त्या क्षणी वाटलं सांगून टाकावं सगळं तुला की मी तुझ्यावर प्रेम करतो.
©®कल्पना सावळे, पुणे