कथा -वारी भाग १
पुंडलिक वरदा! हरी विठ्ठल! नामदेव तुकाराम! पंढरीनाथ महाराज की जय!! ज्ञानेश्वर माऊली की जय!!
दुपारच्या वेळेला एका खेड्याच्या बाहेर असणाऱ्या छोटे खानी शंकराच्या मंदिरासमोर पालखी विसावली .मंदिराच्या बाजूला असलेल्या नळाच्या पाण्याने सर्वांनी आपली तहान भागविली. काहींनी हातापायांना व चेहऱ्याला पाणी लावून शरीराला थोडा गारवा दिला. थोडा वेळ विसावल्यावर कुणी पानाची चंची काढली. कुणी गप्पा गोष्टीत रमले .काही जण त्या गावात असलेल्या आपल्या नातेवाईकांकडे गेले.
कैलास आपली छोटी बॅग उशाशी घेऊन, तिथेच वडाच्या पारावर आडवा झाला. वारी सोबत चालून त्याचेही पाय थकले होते. अशा शांत थंड वाऱ्याच्या झुळकी ने त्याला डोळा लागला .गार मंद वाऱ्यात जणू त्याला स्वर्गीय सुख जाणवत होते. त्याला वाटले, आणखी काय हवे! पांडुरंगाच्या भक्तीतच आपली शक्ती आणि ऊर्जा समर्पित करावी.
तेवढ्यात त्याच्या कानावर शब्द पडले ."साहेब !चला ना आमच्या घरी". एक छोटा दहा वर्षाचा मुलगा व एक छोटी सहा वर्षाची चिमुकली त्याला उठवत होती .त्या मुलांनी पाहिले होते की वारीतला कोणी ना कोणी गावात जाऊन येत होता...
कैलास उठून बसला. त्याने त्या छोट्या मुलांकडे पाहिले. कैलास साहेबा सारखा दिसत होता. शर्ट पॅन्ट, मनगटाला उंची घड्याळ.
"काय रे बाळांनो! नाव काय तुमचं?" "साहेब! माह्यं नाव प्रल्हाद. अन् हिचं नाव प्रेमा. आम्ही दोघं बहिण भाऊ". "घरी कोण कोण आहे तुमच्या "?"आमची माय अन् आम्ही. चला ना आमच्याकडे!" कैलास ला त्यांचा आग्रह मोडवेना. तो त्या चिमुकल्यांच्या सोबत त्यांच्या घरी जायला निघाला...
कैलास उठून बसला. त्याने त्या छोट्या मुलांकडे पाहिले. कैलास साहेबा सारखा दिसत होता. शर्ट पॅन्ट, मनगटाला उंची घड्याळ.
"काय रे बाळांनो! नाव काय तुमचं?" "साहेब! माह्यं नाव प्रल्हाद. अन् हिचं नाव प्रेमा. आम्ही दोघं बहिण भाऊ". "घरी कोण कोण आहे तुमच्या "?"आमची माय अन् आम्ही. चला ना आमच्याकडे!" कैलास ला त्यांचा आग्रह मोडवेना. तो त्या चिमुकल्यांच्या सोबत त्यांच्या घरी जायला निघाला...
घर जेमतेम कौलारू, मातीच्या भिंतींनी लिंपलेलं .गरीबी नव्हती त्या घरात. जेमतेम साधारण परिस्थिती...
माय, पाह्य! वारीतलं पाव्हनं आलं आपल्या घरी. त्याच्या आईने डोकावून पाहिले. उंच पुरा, मस्तकाला पांढरा चंदनाचा टिळा लावलेला पुरुष दारात उभा पाहून ,तिला तो साक्षात विठ्ठलच वाटला. तिने त्याला पाय धुवायला तांब्यात पाणी दिले .बसायला पाट दिला. तिने त्याची विचारपूस केली .दोन घास जबरदस्तीने जेवायला घातले. त्याने सुद्धा त्या कुटुंबाची माहिती घेतली.
माय, पाह्य! वारीतलं पाव्हनं आलं आपल्या घरी. त्याच्या आईने डोकावून पाहिले. उंच पुरा, मस्तकाला पांढरा चंदनाचा टिळा लावलेला पुरुष दारात उभा पाहून ,तिला तो साक्षात विठ्ठलच वाटला. तिने त्याला पाय धुवायला तांब्यात पाणी दिले .बसायला पाट दिला. तिने त्याची विचारपूस केली .दोन घास जबरदस्तीने जेवायला घातले. त्याने सुद्धा त्या कुटुंबाची माहिती घेतली.
प्रल्हादच्या आईने सांगितले... काय सांगू दादा! भावकीच्या वादात, माह्या नवऱ्याचा, चुलत पुतण्यानं जीव घेतला. वावरातला हिस्सा त्यांयनं जबरदस्तीने हिसकावून घेतला .कायदा त्यांयच्याकडे वळवून घेतला.
कैलास च्या हे प्रकरण लक्षात आलं...
कैलास च्या हे प्रकरण लक्षात आलं...
कैलास या प्रकरणात कसे लक्ष घालतो पाहूया पुढील भागात भाग दोन मध्ये
छाया बर्वे राऊत
Download the app
आता वाचा ईराच्या कथा सोप्या पद्धतीने, आजच ईरा app इंस्टॉल करा