वाड्यात येऊन जा... भाग ७९

"मी त्याच्या मदतीला जातो." राज त्याच्या पाठोपाठ निघाला. त्याच्या हातात पार्थने दिलेला गोळा होता. तो छोटासा गोळा मेणबत्तीसारखे काम करत होता. राजच्या पाठोपाठ पालवी आणि नीताताई सुद्धा गेल्या. हे सगळे बाहेर गेल्यानंतर थोड्याच वेळात बाहेरून लोकांचे ओरडण्याचे आवाज येऊ लागले. काय चालू आहे हे बघायला आर्यन धावतच बाहेर गेला. कालमुख आणि कालकेय हे दोघेच आत आले होते. त्यांची माणसे बाहेरच थांबली आहेत हे बघून म्हादबाने मगाशीच सगळी तयारी केली होती. त्याने वाड्याच्या दरवाजातून तेल बाहेर सोडले होते. धावत येणारे सर्वजण त्या तेलावरून घसरून पडत होते. त्यानंतरही जे पुढे येण्यात यशस्वी होत होते त्यांना दगड वर्षावाला तोंड द्यावे लागत होते. राज, पालवी त्याला मदत करत होते.
बाहेरची आघाडी बरोबर चालू आहे हे बघून आर्यन परत आत आला. मगाशी झालेला अंधार आता नाहीसा झाला होता. त्याला दिसले ते, पार्थने अभिचाराची मांडणी केली होती. राजवर्धन त्याला मदत करण्यासाठी उभा होता. कालमुख, जो खाली पडला होता त्याला स्पृहा आणि जुईने बांधले होते. आपली कुमक आत येऊ शकली नाही यामुळे कालकेय चिडला होता. माधवराव अजूनही तसेच बसले होते. विनायकरावांच्या मंत्राने ती शक्ती मात्र विस्तारत चालली होती. कालकेय चिडला. मगाशी खिशात ठेवलेला सुरा त्याने काढला. तो सुरा घेऊन तो विनायकरावांच्या दिशेने निघाला. आर्यनने ते बघितले. त्याला आठवला भानूचा झालेला वध. आर्यन कालकेयाच्या दिशेने पळाला. कालकेय सुरा विनायकरावांना मारणार त्याआधी आर्यनने कालकेयाला लाथ मारली. त्या अनपेक्षित लाथेने कालकेय धडपडला. थेट पिंजर्‍याच्या इथे जाऊन पडला. आधीचे सहा दरवाजे उघडल्याने आतल्या पिशाचावरील बरीचशी बंधने कमी झाली होती. त्याने कालकेयाला आत ओढले. कालकेय जोरात ओरडू लागला. त्या शक्तीने आपले तोंड उघडले. आणि कालकेयाचा घास घेतला. ते भयानक दृश्य बघून जुई आणि स्पृहाने डोळे मिटून घेतले. पार्थदेखील त्याने शहारला. पण या सगळ्याचा विचार करण्यासाठी त्याच्याकडे वेळ नव्हता. त्याने अभिचाराची तयारी सुरू केली. त्याला राजवर्धन मदत करत होता. आर्यन हे सगळं बघत होता. आधी झालेलं हे सगळं त्याला आठवत होतं. त्यावेळेस आल्या तश्या अडचणी परत येऊ नये याची त्याला काळजी घ्यायची होती. पिंजरा आता आतून जोरजोरात खडखडत होता. काही सावल्या इथून तिथून फिरू लागल्या होत्या. पार्थने होमकुंड पेटवले. त्याआधी विराजने ती जागा पार्थने दिलेल्या गोमूत्राने शिंपडून घेतली होती. पार्थ येईपर्यंत त्याने तिथे अष्टगंधाने मंडल रेखाटले होते. होमकुंड पेटवताच मगाशी फिरत असणाऱ्या सावल्या त्या होमकुंडात जाऊन नष्ट होऊ लागल्या. एकेक सावली त्यात नष्ट होताच पिंजर्‍यातली आकृती जोरात किंचाळत होती. पार्थचे विधी पूर्ण होताच विराजने त्याची जागा घेतली. विराजचे मंत्रपठण सुरू होताच पार्थने आपल्या किल्लीने अजून एक दरवाजा उघडला.