वहिनीचे माहेर (भाग:-२)

आस्था आणि रूपल दोघी जरी ननंद भावजय असल्या तरी एकमेकांशी चांगल्या मैत्रिणी सारख्या वागत होत्या. आस्था आल्यावर नेहमी ती तिचं आनंदाने, उत्साहाने स्वागत आणि पाहुणचार करायची. पण ह्यावेळी मात्र तिच्या चेहऱ्यावर तिला तो उत्साह आणि आनंद दिसत नव्हता. उलट तिचा कोमेजलेला चेहरा पाहून तिला नक्कीच काहीतरी झालं हे लक्षात आले होते. सासूसवास करेल अशी सासू तर मंगल नव्हती हे याची खात्री आस्थाला आई मंगलबद्दल होती. म्हणजे नक्कीच आयुष आणि रूपल मध्येच काही तरी झाले असेल. पण काय हे जाणून घेऊन त्यावर तोडगा काढायचे तिने ठरवले.