वैदेही भाग ३

बाहेर कौसल्याताई हे सगळे ऐकत होत्या.. " वैदेही शांत हो.. तो चुकीचे वागतो आहे म्हणून तू वागू नकोस.. तू आराम कर आता.. मी बोलते त्याच्याशी उद्या.." वैदेही तिच्या खोलीत निघून गेली.. खूप रडायला येत होते तिला.. \"मी हे नाही सहन करू शकत.. कोणीतरी काहीतरी बोलणार म्हणून हा माझा नवरा मला दूर जाण्याचा सल्ला देणार.. नाही.. \" तिने आपली बॅग भरायला घेतली.. तिचे स्त्रीधन फक्त सोबत घेतले.. राघवसाठी तिला एक चिठ्ठी लिहून ठेवावीशी वाटली.. पण तिने टाळले.. तशीच खुर्चीत बसून तिने पहाट होण्याची वाट पाहिली.. तिला माहित होते कि राघवही तिथे जागा असेल.. पण त्याचा उपयोग तर काहीच नाही ना.. पुढे काय करायचे हाच विचार ती करत होती.. परदेशी तर तिला या अवस्थेत जायचे नव्हते.. तिने घड्याळ पाहिले.. पाच वाजले होते.. ती हळूच बॅग घेऊन बाहेर पडली.. राघवच्या खोलीचा दिवा अजूनही चालूच होता.. बाहेर येऊन तिने गाडी सुरू केली.. गाडीचा आवाज ऐकताच राघव ताडकन उठला.. तसाच बाहेर आला.. पण तोपर्यंत वैदेही निघून गेली होती.. त्याने ताबडतोब तिला फोन केला.. तिने पहिल्या रिंगमध्येच उचलला.. त्याला बोलायची संधी न देता समोरून आवाज आला..