वैखरी एक प्रेमकथा भाग -२७

राज देशमूख : " ओळखलं का प्रेमदादा?"
प्रेम पवार दोन मिनीट बघतात आणि त्यांच्या लक्षात येतं की हा तर \"राज\" आहे. त्यांना राज देशमुखांना पाहून खूप आनंद होतो .
प्रेम पवार : " राज तू इथं कसा ? केव्हा आलास ? चल कॅबिनमध्ये जावून बोलू ."
राज देशमुख : " कसा आहेस प्रेमदादा . मुलंबाळं कशी आहेत ?".
प्रेम देशमुख : " मी मजेत आहे. मुलबाळं ? त्यासाठी लग्न करावं लागतं ."
राज देशमूख : " म्हणजे तू लग्न केलं नाहीस ?"
प्रेम पवार : " नाही . बाकी घरची मंडळी कशी आहे. काका काकू ? ".
राज देशमुख : " तसे मजेत आहेत. आई- बाबा लवकरच गेलेत . प्रतिक्षाताईचं दुःख सहन नाही झालं त्यांना ."
प्रेम पवार : " काय झालं प्रतिक्षाला ?. तू अमेरिकेला निघून आलास . प्रतिक्षा तुझ्या बाळाची आई होणार होती कळल्यावर बाबा तुमच्या लग्नाला तयार झालेत . त्यासाठी ते अनिल काकांना भेटायला तुझ्या बंगल्यावर गेले तर त्यांच्या सेक्रेटरीनी बाहेरच सांगीतलं की तुझं लग्न झालं आणि तू अमेरिकेला स्थायीक होणार परत येणार नाहीस . बाबा घरी आले तेव्हापासनं आजारीच होते . प्रतिक्षानी बाळाला जन्म दयायचा हट्ट सोडला नाही . लोक काय म्हणतील या विचाराने आईला हार्ट अटॅक आला . आई लवकरच गेली आई गेल्यावर बाबा अंथरुणाला खिळून दहा वर्ष होते . प्रतिक्षाताईनी स्वतःला खोलीत डांबून इतके वर्ष जीवंत असूनही जगत नव्हती . माझी मुलगी वैखरी तिच्या समजावण्यामुळं तिच्यात आता थोडा बदल झाला . चेहर्‍यावर हसू आले नाही तर आमच्या घरात इतके वर्ष आनंदानी प्रवेशच केला नाही ."
प्रेम पवार : " का? प्रतिक्षाचं तर एका मोठ्या उद्योगपतीशी लग्न झालं होतं ना ?".
राज :" नाही . ताई लग्नाला तयारच झाली
नाही . बाळाच्या विरहात आणि तू धोका दिल्याच्या दुःखात ति आकंठ बुडाली होती . \"जीवंत लाश\" म्हणायला हरकत नाही कुणी सांगीतलं तुला ताईच्या लग्नाबाबात ?"
प्रेम : " तेच बाबांचे सेक्रटरी . यामध्ये चांगलच राजकारण होतं तर बाबांचं . तुम्हाला व मला खोटं सांगण्यात येवून प्रतिक्षा व माझी ताटातूट केली .मी तुमच्या कुटुंबाचा गुन्हेगार
आहे . माफी मागण्याचीही लायकी नाही माझी . तरी शक्य झाल्यास माफ कर मला . प्रतिक्षाचं म्हणजे माझं बाळ कुठाय ? बघाचय मला
त्याला . काय मुलगा की मुलगी ?"
राज देशमुख : " मुलगा . वसंत नाव आहे त्याचं त्यालाच भेटायला आलोय मी आज".