वैर भाग ७
बुद्धिबळाच्या पटावरची राणी मात्र अखेर जिंकली होती..
एक तासांनी कृतिकाचे विव्हळने थांबले.आता तिच्या पोटातून कोणत्याच कळा येत नव्हत्या. त्यामुळे अमर जायला निघाला.त्याला थांबवायचा तिने अजिबात प्रयत्न केला नाही. उलट आता तो कधी जातोय अस तिला होऊन गेलेलं.
“मिसेस कृतिका ! आता मी जाऊ ना?”
“हो हो सर तुम्ही जाऊ शकता.तसेही माझ्या पोटातून अजिबात कळ येत नाहीय.
“बरं काळजी घ्या.”
“हो.” जा की बाबा अजून कितीवेळ हे नाटक वटवू मी मनातच बोलली.
अमर जेंव्हा कृतिकाच्या घरातून बाहेर पडला तेंव्हा घड्याळात चार वाजले होते.आता अमरला कळून चुकलं की मिस्टर शहा सोबत असणारी त्याची मीटिंग कॅन्सल झाली असणारच!
अमर वेगात गाडी चालवत होता. काहीही करून त्याला लवकर ऑफिसला पोहचायचे होते. आपल्यावर आपले बाबा भयंकर चिडणार हे त्याला चांगलच ठाऊक होत. आता त्यालाही ऋषींना मनवण्यासाठी काहीतरी कारण शोधावं लागणार होतच.
काही वेळातच अमर ऑफिस बाहेर येऊन पोहचला. तो गाडीतून बाहेर यायला आणि मिस्टर शहा ऑफिस मधून बाहेर पडायला एकच गाठ पडली. पण त्यांच्यामागून ऋषी त्यांना मनवत येताना दिसले. एकतर आपले बाबा दुसऱ्या पुढे हात जोडत आहेत याचा त्याला विलक्षण राग आला.पण त्यांचे पुढचे शब्द कानावर पडताच तो पूर्णपणे शरमिंदा होऊन गेला.
“ मिस्टर कारखानीस,तुमच्या मुलाकडून अशी अपेक्षा नव्हती.”
“सर,समजून घ्या.एका अती महत्वाच्या कामासाठी तो निघून गेला होता. मीटिंग सुरू होईपर्यंत तो येणारही होता. माहित नाही पण नंतर काय प्रोब्लेम झालाय ते.”
“अहो, माझ्या एवढ्या मोठ्या कंपनीची महत्वाची काम बाजूला सारून या डील साठी या तुमच्या भंगार कंपनीत आलो होतो मी.”
“खबरदार आमच्या कंपनीला भंगार बोलला तर..माझ्या वडिलांच्या कष्टाची ही अवाढव्य कंपनी आहे ही.मग ती भंगार कशी असणार मिस्टर शहा.”
“ या या ज्युनियर कारखानीस. तुमचीच वाट पहात बसलो होतो तब्बल दोन तास.आणि तुम्ही तर कमालच केलीत.एखाद्याला आपल्या घरी जेवायला बोलवायचं आणि तो यायला दार लॉक करून बाहेर जायचं बरोबर ना?” शहा उपहासाने बोलले.
“मिस्टर शहा महत्वाचं काम नसतं तर, मी बाहेर गेलोच नसतो. आणि राहिला प्रश्न महत्वाच्या कामाचा तर ऐका, एखाद्या मीटिंग पेक्षा मला एखाद्याचा जीव महत्वाचा वाटला.एखादा मित्र जर अडचणीत असेल आणि त्याच्याजवळ त्याची काळजी घेणारं कोणी नसेल तर आपण त्याला थोडी मदत केली तर बिघडलं कुठे?”
“ इतके शहाणपणाचे बोल मी खूप वेळा ऐकलं आहे ज्युनियर कारखानीस ! तुम्ही अजून लहान आहात अजून माझी पुरेशी तुम्हाला ओळख नाहीय. त्यामुळे विषय कामाव्यतिरिक्त भरकटवू नका.आज महत्वाची डील होती.आणि अस असतानाच तुमच्या मित्राला अडचण कशी काय आली.??
“तुम्ही माझ्यापेक्षा वयाने खूप मोठे आहात.तुमच्या वयाचा मी आदर करतोय मिस्टर शहा, पण जरी मी इथे उपस्थित नसलो तरी माझे वडील कारखानीस उद्योग समूहाचे हेड तर तुमच्यासमोर होतेच ना? तशीही डील माझ्या वडिलांच्या सहीनेही पूर्ण होत असती.मग तुम्हाला माझीच अनुपस्थिती का बरं जाणवावी?” अमर कितीही लफगा असला तरी हुशार होता.
अमरच्या अशा वागण्यामुळे ऋषी चांगलेच तापले होते.एक तर याने स्वतः माती खाल्ली आणि वर एका वरिष्ठ सीईओ सोबत अशा तऱ्हेने बोलत होता.
“अमर! समोरची व्यक्ती किती मोठी आहे याचं भान ठेव.” ऋषी कडक शब्दात बोलले.
“त्यांचा मान ठेवूनच बोलत आहे बाबा.”
“असा मान ठेवतात का?हेच संस्कार केले का मी तुझ्यावर?”
“मिस्टर कारखानीस त्याला काय बोलायचं ते बोलू दया.कारण त्याच्या मनाचे समाधान होऊ दे..काय मग ज्युनियर कारखानीस बोला तुम्ही आम्हाला चॅलेंज देता आहात ना?” अमरची बोलण्याची लकब समोरच्या माणसाला नक्की चॅलेंज करायला भाग पाडत होती.
“ मिस्टर शहा, फक्त अर्धा तास द्या मला. तुमची माझ्यासोबत असलेली मीटिंग कॅन्सल होणार नाही.”
“ म्हणजे आता पुन्हा मी माझा अर्धा तास वाया घालवायचा?”
“ प्लीज सर,माझी ही विनवणी समजा हवे तर, फक्त अर्धा तास मला दया.”
“तसेही मी माझी सगळी कामं आज बाजूला सारून इथ आलोच आहे तर,अजून अर्धा तास तुम्हाला द्यायला काही हरकत नाही. अखेर मलाही पहायचं आहे मिस्टर कारखानीस आपल्या मुलाचे इतके गुणगान का करत असतात..”
“ चालायचं??” अमर आपला कोट अंगावर चढवत ऑफिस मध्ये जाण्यासाठी त्यांना नम्रपने म्हणाला.
“हो,व्हा पुढे ज्युनियर कारखानीस!”
मुलानं घेतलेलं हे इंद्रधनुष्य तो पूर्ण ताकतीनिशी पेलावा यासाठी ऋषी मनातून देवाला आळवित होते. शेवटी त्यांच्यासाठी त्यांच्या मुलाची पहिली परीक्षा होती. तीही एका देशविदेशात टॉप असलेल्या कंपनीच्या सीईओशीं त्यामुळे मनावर दडपण तर येणारच.
मीटिंग हॉल मध्ये सर्वजण जमा झाले.अन् अमरने मिस्टर शहा यांच्याकडे पाहिलं. अमरच्या चेहऱ्यावरचा आत्मविश्वास बघून शहा देखील काही क्षण त्याच्याकडे पाहत राहिले.
“सर, मीटिंग चालू करतोय टायमिंग लाऊ शकता.” शेवटी आपण दिलेलं चॅलेंज अमर कसा विसरेल?
“ करा स्टार्ट टाईम चालू झालाय.” आता शहा यांनाही पहायचं होत.त्याच काम फक्त अर्धा तासात तो पूर्ण करतो की माती खातोय ते.
अगदी गहन विचारावर एक एक क्लू अमर मिस्टर शहा समोर मांडत होता.आणि मिस्टर शहा त्याच्या त्या बुद्धिमत्तेवर खुश होत होते. त्यांच्यातले सुंदर गुण आज ऋषी देखील आपल्या डोळ्यांनी पहिल्यांदा पाहत होते.
अखेर एक मिनिट बाकी असतानाच अमरने आपली संपूर्ण जबाबदारी पार पाडली.त्याने दिलेले अनेक क्लू आणि त्याच्या हुशारीचे अनेक पैलू पाहता मिस्टर शहा यांनीही कोणताच आक्षेप न घेता डील फायनल केली.
अमरच्या हुशारीवर अखेर दोन कंपन्यांत करार झालाच..!
“मिस्टर कारखानीस! तुमच्या मुलाचा आत्मविश्वास बघून मी थक्क झालो.तुम्ही सांगितल्या पेक्षाही अमर खूप हुशार आहे.हा नक्कीच तुमची कंपनी नंबर टॉप वन वर आणू शकतो. अभिनंदन तुम्हा दोघांचेही आज झालेल्या डील साठी माझ्याकडुन उद्या पार्टी असेल.तुमच्या परिवारासह उद्या नक्की पार्टीसाठी माझ्या घरी या.” मिस्टर शहा यांनी पार्टी साठी निमंत्रण दिलं.
“धन्यवाद सर,आज तुमच्या कंपनी सोबत आम्ही जोडलो गेलो. हा क्षण माझ्यासाठी खूप खूप मोठा आहे थँक्यू.” ऋषी हात जोडत बोलले.
“ मिस्टर कारखानीस निघतो आम्ही.”
“हो”
जाता जाता ते थोडे थांबले अन् अमर जवळ येत बोलले.
“मिस्टर ज्युनियर! एका नव्या नात्यासाठी मला तुमचा विचार करावासा वाटतो.”
“कोणत्या?” अमरला आश्चर्य वाटलं.
“समजेल लवकरच!” आनंदी चेहऱ्याने स्मिथ करून ते निघून गेले.
मिस्टर शहा यांचे शेवटचे वाक्य ऐकून अमर आणि ऋषी एकमेकांकडे पाहतच राहिले.अनेक प्रश्न मनात घेऊन..
क्रमशः…
©® सविता पाटील रेडेकर.