वैऱ्याची रात्र

वीणा मनातच देवाचा धावा करत होती . हनुमान चालीसा म्हणत होती .. सोहम ची हवा खूपच टाईट झाली होती .. तसे तर चौघे ही घाबरले होते .. चालत चालत शेता जवळ आले .. मगाशी सूंदर वाटणारे शेत आता खूप भयानक वाटत होते .. वाढलेल्या गवताची उंची इतकी होती कि चौघांची फक्त डोकी दिसत होती .. कौस्तुभ टॉर्च ने सगळ्यांना उजेड दाखवत होता .. तेवढ्यात वीणा च्या पायावरून काहीतरी सर्रकन गेले असे तिला वाटले आणि ती जोर जोरात ओरडू लागली .. बहुदा उंदीर .. घूस किंवा मुंगूस .. यापैकी काहीतरी तिच्या पायावरून गेले असेल..