वाईटातून चांगलं _ भाग २

मनालीचा मूड पार बिघडून गेला होता. थोड्याफार इकडच्या तिकडच्या गप्पा झाल्यावर दोघी आपापल्या घरी गेल्या. घरी गेल्यावर मनाली जास्त कोणाशी न बोलता जेवून झोपायला गेली. तिच्या मनात असंख्य विचार घोंगावत होते. ती स्वतःलाच दोष देत होती आपण त्याच्याशी का स्वतःहून बोलायला गेलो. आपण साधे त्याच्या घरी कोण कोण असतं हे देखील विचारलं नाही. आपल्या कॉलेजमध्ये पण खूप मुलं होती पण आपल्या ग्रूपचं ध्येय होतं प्रेम वगैरे नंतर आधी अभ्यास आणि अभ्यासेतर स्पर्धा. त्या निमित्ताने किती मुलांच्या संपर्कात आलो पण निखळ मैत्रीच्या भावनेने. इथे हा सुहास लग्न झालेला असून सुद्धा आपल्याला पाहून कोणी मित्र बरोबर असला की सूचक काहीतरी बोलायचा. एकटाच असला की हिंदी सिनेमातील गाणे गुणगुणायचा. आपल्याला ते सर्व आवडत होते. आपण किती मोहरुन जायचो. अगदी सिनेमातील नायिकेचा फील यायचा. त्याला पक्क ठाऊक होतं की मुली त्याला पाहून फिदा होतात.

0