वांझोटी (भाग -१)

उमा चहा घेऊन बाहेर आली. गुलाबी रंगाच्या काठापदराच्या साडीत तिची गौर कांती खुलून दिसत होती. कमरेपर्यंत रुळणारे केस, रेखीव नाक आणि भुवया, दाट पापण्या, काळेभोर डोळे, दोन्ही भुवयांच्या मधोमध लावलेली टिकली म्हणजे तिच्या संस्कारच प्रतीक... हातात किणकिण करणाऱ्या बांगड्या... नाजूक ओठांवरची फिक्कट गुलाबी लाली मोहक दिसतं होती. गळ्यात नाजूक सोनसाखळी आणि कानातली एवलिशी डुलं... तिच्यातला साधेपणा तितक्या शृंगारात पुरेपूर उठून दिसत होता.    समोरचा तरुण अजूनही मान खालीच घालून बसला होता. त्याच्या जवळ बसलेल्या रमाच्या वयाच्याच मुलीने त्याला हळूच हाताने डिवचले. न समजून त्याने मान वर केली.