पाऊस मुसळधार कोसळत होता. मुंबईच्या Marine Drive वर ती एकटीच उभी होती. पांढऱ्या ड्रेसमध्ये, ओल्या केसांच्या बटा गालावर चिकटलेल्या... डोळ्यांत एक वेगळीच कहाणी होती. श्रेयस तिथून जात होता, पण तिच्याकडे बघून तो थबकला.
"ओ, तुम्ही ठीक आहात का?" त्याने छत्री पुढे केली.
ती काही क्षण त्याच्याकडे पहात राहिली. "ठीक आहे. पाऊस मला आवडतो."
श्रेयस हसला. "मलाही... पण सर्दी झाली तर?"
"काही माणसं सर्दीपेक्षा मोठ्या गोष्टींच्या भीतीने जगतात," तिने शांतपणे उत्तर दिलं.
तो तिच्या या उत्तराने भारावून गेला. "मी श्रेयस..."
"माया" ती हलकसं हसली.
त्या क्षणाला काहीतरी जुळून गेलं होतं...
"ओ, तुम्ही ठीक आहात का?" त्याने छत्री पुढे केली.
ती काही क्षण त्याच्याकडे पहात राहिली. "ठीक आहे. पाऊस मला आवडतो."
श्रेयस हसला. "मलाही... पण सर्दी झाली तर?"
"काही माणसं सर्दीपेक्षा मोठ्या गोष्टींच्या भीतीने जगतात," तिने शांतपणे उत्तर दिलं.
तो तिच्या या उत्तराने भारावून गेला. "मी श्रेयस..."
"माया" ती हलकसं हसली.
त्या क्षणाला काहीतरी जुळून गेलं होतं...
श्रेयस आणि माया, त्यांच्या पहिल्या भेटीनंतर दोघांमध्ये एक विचित्र ओढ निर्माण झाली होती. त्याच्या डोळ्यांत ती हरवून जात होती, तर तिच्या हसण्यात तो स्वतःला विसरत होता.
त्या रात्री त्यांनी पहिल्यांदा एकमेकांचे नंबर घेतले. बोलत-बोलत रात्र सरली. सकाळ झाली तरी श्रेयसच्या मनात तिच्या हसण्याचा आवाज घुमत होता. मायाच्या हृदयात त्याच्या बोलण्याची जादू ठाण मांडून बसली होती.
एका संध्याकाळी, ती त्याच्या अपार्टमेंटवर आली. त्याने दरवाजा उघडला, आणि ती त्याच्याकडे बघतच राहिली. श्रेयसने हलक्या आवाजात विचारलं, "का बघतेयस असं?"
ती जवळ आली, तिच्या श्वासांचा उष्ण स्पर्श त्याच्या चेहऱ्यावर जाणवत होता. "कारण तुझ्याकडे बघायला वेड लागतंय... आणि मी वेडी व्हायला तयार आहे."
त्याचं हृदय वेगाने धडधडू लागलं. तिच्या नजरेत एक बेधुंद ओढ होती. तो एक पाऊल पुढे आला, तिचे दोन्ही हात हातात घेतले. क्षणभर काही न बोलता तो तिच्या गालावर अलगद बोट फिरवू लागला. ती थोडीशी थरारली.
“माया" तो तिच्या कानाजवळ पुटपुटला, त्याचा स्वर तीव्र भावना व्यक्त करत होता.
मायाने डोळे मिटले आणि म्हणाली, "श्रेयस, तू जर आता मला स्पर्श नाही केला तर मी वेडी होईन."
क्षणभरात तो तिच्या खूप जवळ आला. त्याच्या स्पर्शाने तिच्या अंगात एक वीज चमकून गेली. तिच्या ओठांवर हलकसं चुंबन घेत तो म्हणाला, "मी तुझ्यावर खूप आधीपासून वेडा झालोय."
आता त्यांच्या प्रेमाला एक अनोखी दिशा मिळणार होती एक अशी जिथे आकर्षण, वेड आणि उत्कटता यांची सीमा मिटत होती.
त्या रात्री त्यांनी पहिल्यांदा एकमेकांचे नंबर घेतले. बोलत-बोलत रात्र सरली. सकाळ झाली तरी श्रेयसच्या मनात तिच्या हसण्याचा आवाज घुमत होता. मायाच्या हृदयात त्याच्या बोलण्याची जादू ठाण मांडून बसली होती.
एका संध्याकाळी, ती त्याच्या अपार्टमेंटवर आली. त्याने दरवाजा उघडला, आणि ती त्याच्याकडे बघतच राहिली. श्रेयसने हलक्या आवाजात विचारलं, "का बघतेयस असं?"
ती जवळ आली, तिच्या श्वासांचा उष्ण स्पर्श त्याच्या चेहऱ्यावर जाणवत होता. "कारण तुझ्याकडे बघायला वेड लागतंय... आणि मी वेडी व्हायला तयार आहे."
त्याचं हृदय वेगाने धडधडू लागलं. तिच्या नजरेत एक बेधुंद ओढ होती. तो एक पाऊल पुढे आला, तिचे दोन्ही हात हातात घेतले. क्षणभर काही न बोलता तो तिच्या गालावर अलगद बोट फिरवू लागला. ती थोडीशी थरारली.
“माया" तो तिच्या कानाजवळ पुटपुटला, त्याचा स्वर तीव्र भावना व्यक्त करत होता.
मायाने डोळे मिटले आणि म्हणाली, "श्रेयस, तू जर आता मला स्पर्श नाही केला तर मी वेडी होईन."
क्षणभरात तो तिच्या खूप जवळ आला. त्याच्या स्पर्शाने तिच्या अंगात एक वीज चमकून गेली. तिच्या ओठांवर हलकसं चुंबन घेत तो म्हणाला, "मी तुझ्यावर खूप आधीपासून वेडा झालोय."
आता त्यांच्या प्रेमाला एक अनोखी दिशा मिळणार होती एक अशी जिथे आकर्षण, वेड आणि उत्कटता यांची सीमा मिटत होती.
त्या रात्रीचा तो क्षण दोघांनाही अस्वस्थ करून गेला होता. आयराच्या मनात श्रेयसचा तो जादूई स्पर्श घोंगावत होता, तर श्रेयस अजूनही तिच्या श्वासांची उष्णता आठवत होता.
दुसऱ्या दिवशी रात्री, मायाने त्याला टेक्स्ट केला – "येतोस का? एकटी आहे..."
श्रेयसने क्षणाचाही विलंब न करता गाडी स्टार्ट केली आणि तासाभरात तिच्या अपार्टमेंटसमोर पोहोचला. दरवाजा उघडताच, आयराने त्याच्याकडे नजर रोखून पाहिलं. डोळ्यांत काहीतरी वेगळंच होतं. जणू आवरता न येणारी ओढ.
ती हळूच पुढे आली, त्याचा शर्ट मुठीत घट्ट पकडत म्हणाली, "श्रेयस, हे वेड नाहीये... हा पागलपणा आहे."
श्रेयस हलक्या हसला, तिच्या कमरेला हात लावत म्हणाला, "माझ्याही वेडाची हद्द संपत चाललीये, माया."
ती जवळ आली, तिचे ओठ त्याच्या ओठांपासून फक्त काही सेंटीमीटर अंतरावर होते. तिचा उष्ण श्वास त्याच्या त्वचेला स्पर्श करत होता. "मग मला थांबवतोस का?"
श्रेयसच्या संयमाचा बांध फुटला. त्याने तिची मुठीत पकडलेली साडी जोरात ओढली, तिच्या शरीरात एक लहर उठली. तिच्या मऊशार ओठांवर त्याचे ओठ उतरले, आणि संपूर्ण खोलीत फक्त त्यांच्या वेड्या स्पर्शांचा आवाज घुमू लागला.
दुसऱ्या दिवशी रात्री, मायाने त्याला टेक्स्ट केला – "येतोस का? एकटी आहे..."
श्रेयसने क्षणाचाही विलंब न करता गाडी स्टार्ट केली आणि तासाभरात तिच्या अपार्टमेंटसमोर पोहोचला. दरवाजा उघडताच, आयराने त्याच्याकडे नजर रोखून पाहिलं. डोळ्यांत काहीतरी वेगळंच होतं. जणू आवरता न येणारी ओढ.
ती हळूच पुढे आली, त्याचा शर्ट मुठीत घट्ट पकडत म्हणाली, "श्रेयस, हे वेड नाहीये... हा पागलपणा आहे."
श्रेयस हलक्या हसला, तिच्या कमरेला हात लावत म्हणाला, "माझ्याही वेडाची हद्द संपत चाललीये, माया."
ती जवळ आली, तिचे ओठ त्याच्या ओठांपासून फक्त काही सेंटीमीटर अंतरावर होते. तिचा उष्ण श्वास त्याच्या त्वचेला स्पर्श करत होता. "मग मला थांबवतोस का?"
श्रेयसच्या संयमाचा बांध फुटला. त्याने तिची मुठीत पकडलेली साडी जोरात ओढली, तिच्या शरीरात एक लहर उठली. तिच्या मऊशार ओठांवर त्याचे ओठ उतरले, आणि संपूर्ण खोलीत फक्त त्यांच्या वेड्या स्पर्शांचा आवाज घुमू लागला.