विभक्त भाग ४६

दोघे त्यांच्याच शेतात फिरू लागले .. मध्ये मध्ये मजूर लोक " राम राम .. दादा .. कसे आहे दादा ?.. खूप दिवसांनी मिहीर दादांना बघितले .. काही काही लोक तर तात्यांच्या वयाचे  होते त्यांनी तर मिहीर या शेतात खेळताना पहिले होते .. शिशिर आणि मिहीर दोघे गप्पा मारत त्यांच्या लहान पणात गेले .. शेतातले  खेळ , लपाछपी , झाडावर चढणे , दगडी मारून कैऱ्या पाडणे .. एकदा मिहीर ने मारलेला दगड शिशिर च्या डोक्याला लागला होता आणि त्याला २ टाके पडले होते . मग तो किती घाबरला होता .. त्याला वाटले कि तात्या आता आपल्याला बेदम मारतील पण तोच एवढा घाबरला होता कि त्याला तात्यांनि एक मिठी मारली होती आणि त्याला म्हणाले होते " घाबरू नकोस बाळा .. दादाला आपण दवाखान्यात नेले कि सगळे ठीक होईल .. मिहीर नुसता घामाने भिजला होता .. त्याला आता कडक उन्हात फिरायची सवयच राहिली नव्हती .  चालत ते एका मोठ्या आंब्याच्या झाडाखाली बसले . खूप मोठे झाड होते आणि त्याची सावली पण खूप मोठी होती . त्या झाडाच्या फांद्यांना तिथल्या मजूर लोकांनी साड्या .. कापड बांधून त्याचे झोपाळे  केले होते . मग त्यांच्या लहान मुलांना त्यात झोपायला आणि खेळायला ते होयचे . .. बरीच लहान मुलं आजू बाजूला अनवाणी पायाने इकडून तिकडे चालत होती .. मातीत खेळत .. आई आणि वडील दोघेही इथेच काम करीत असत मग जी मुले शेतात  जात नाहीत ते कुठे जाणार तर तिकडेच दिवसभर खेळत बसायचे आपले  .